همه چیز در مورد آنفولانزا و سرما خوردگی

بیش‌تر مردم بدون مشکل جدی از این بیماری رهایی می‌یابند، اما گاهی بیماری به عفونت باکتریایی، از جمله عفونت گوش، عفونت سینوس‌ها یا عفونت مجراهای تنفسی(برونشیت)، می‌انجامد. البته، با نگهداری مناسب از بیمار در خانه می‌توان از این عفونت‌ها پیش‌گیری کرد. در برخی بیماران ممکن است عفونت‌های دردسر سازتری مانند نومونیا به وجود بیاید. بیمارانی که در خطر چنین عفونتی هستند و باید در بیمارستان بسری شوند، عبارت‌اند از: بچه‌های کم سن، بزرگسالان 65 ساله یا بیش‌تر و کسانی که ناراحتی‌های پزشکی جدی دارند.

چه چیزی آنفولانزا را به وجود می‌آورد؟
دو نوع ویروس آنفولانزا، A و B ، باعث آنفولانزا می‌شوند. به طور معمول نوع A عامل همه‌گیری سالانه‌ای است که رخ می‌دهد. این ویروس‌ها پیوسته تغییر می‌کنند و زیرنوع‌ها یا سوش‌هایی را تولید می‌کنند که با ویروس اولی تفاوت دارند اما برخی از ویژگی‌های آن را حفظ کرده‌اند. سوش‌های ویروس آنفولانزا که باعث آنفولانزا می‌شوند ممکن است از سالی به سال دیگر تفاوت داشته باشد.

نشانه‌های آنفولانزا چیست؟
آنفولانزا با تب، سرفه، احساس سردی همراه با لرز، کوفتگی و درد در بدن، سر درد و خستگی همراه است. این نشانه‌ها به طور معمول 3 تا 4 روز ادامه دارند و پس از آن ممکن است بیمار برای یک هفته‌ی دیگر یا بیش‌تر، سرفه‌های خشک، آب‌ریزش بینی و گلودرد داشته باشد. دوره‌ی کمون(شکل‌گیری)، یعنی زمانی که فرد در معرض ویروس آنفولانزا قرار می‌گیرد تا زمانی که نشانه‌های بیماری را بروز می‌دهد، 1 تا 4 روز است.
اگرچه مردم اغلب واژه‌ی آنفولانزا را برای هر نوع بیماری به کار می‌برند که نشانه‌هایی مانند آنفولانزا دارد( مانند سرماخوردگی معمولی یا ویروس معده)، آنفولانزا یک بیماری ویروسی مجزا با نشانه‌های ویژه‌ی خود است و به‌طور معمول در زمان‌های ویژه‌ای از سال، پایان پاییز و طی زمستان، رخ می‌دهد.

آنفولانزا چگونه تشخیص داده می‌شود؟
متخصصان بهداشت به طور معمول آنفولانزا را از روی نشانه‌های آن تشخیص می‌دهند، به‌ویژه اگر موردهای مشابه زیادی از بیماری در جامعه دیده شود و مرکز بهداشت منطقه شیوع بیماری را تایید کرده باشد. به طور معمول به آزمون‌های مرسوم از افرادی که نشانه‌های شاخص آنفولانزا را دارند، نیازی نیست. به‌ندرت، با آزمون نمونه‌ی خون یا مایع بینی یا گلو، ویروس آنفولانزا را شناسایی می‌کنند.
آنفولانزا چگونه درمان می‌شود؟
مراقبت و استراحت در خانه همه‌ی چیزی است که برای تسکین نشانه‌های آنفولانزا نیاز هست. باوجود این، داروهای ضد ویروس برای کاهش مدت زمان بیماری و شدت نشانه‌ها نیز وجود دارد. این داروها به‌ویژه برای افراد مسن و کسانی که خطر شدت گرفتن پیامدهای بیماری در آنان بالاست، مفید هستند. مصرف این داروها را طی دو روز پس از بروز نخستین نشانه‌ها باید آغاز کرد. مصرف این داروها به دستور پزشک نیاز دارد.

درمان خانگی آنفولانزا چیست؟
استراحت، استراحت و استراحت. برای کاهش تب و سر درد می‌توانید از استامینوفن یا ایبوپروفن استفاده کنید. دکانجستانت‌ها می‌توانند آبریزش بینی را کاهش دهند و از فشار و درد بافت‌های باد کرده در صورت و پشت پرده‌ی صماخ گوش بکاهند. با نوشیدن مایع و ضد سرفه‌هایی که به تجویز پزشک نیاز ندارند، می‌توانید از سرفه‌ها بکاهید. شستن دست و صورت و پاشویه، البته نه با آب بسیار سرد، نیز به کاهش تب کمک می‌کند.

آیا ازآنفولانزا می‌توان پیش‌گیری کرد؟
شما با واکسینه‌شدن سالانه علیه ویروس آنفولانزا می‌توانید از این بیماری پیش‌گیری کنید. این واکسن به بدن شما تزریق می شود و بهترین زمان برای این کار ماه مهر و آبان است. این واکسن را به کودکان بالا‌تر از 6 ماه و هر فردی که می‌خواهد به پیش‌گیری از این بیمار کمک کند، تزریق کرد. این واکسن برای افراد زیر سفارش می‌شود:همه‌ی کودکان6 تا 23 ماهه همه‌ی بزرگسالان بالاتر از 50 سال بزرگسالان و کودکان 2 ساله و بیش‌تر که به ناراحتی‌های دیگری مانند آسم، بیماری قلبی، ناراحتی‌های تنفسی یا بیماری‌های دستگاه ایمنی دچار هستندزنانی که طی فصل آنفولانزا باردار هستندواکسنی دیگر نیز به بازار آمده است که نوعی افشانه‌ی بینی است و برای کودکان سالم و بزرگسالان 5 تا 49 سال مناسب است. این واکسن به زنان باردار و کسانی که بیماری‌ دستگاه ایمنی دارند، داده نمی‌شود.

بیش‌تر بدانیم
همه‌گیری‌ گسترده‌ی آنفولانزا درپی تغییرهای شگرفی در ویروس آنفولانزا رخ می‌دهد. این همه‌گیری حدود هر 10 سال رخ می‌دهد. وقتی تغییر شگرفی در ویروس رخ می‌دهد، افرادی که به آنفولانزا مبتلا شده‌اند، با شدن بیش‌تری بیمار می‌شوند.
ویروس سرماخوردگی از فردی به فرد دیگر منتقل می‌شود. قطره‌های کوچکی از سرفه یا عطسه‌ی دیگران، چیزهایی مانند دستمال یا هوله که به مایع بینی یا گلوی فرد بیمار آلوده شده باشد یا تماس با دست آلوده‌ی فرد مبتلا، می‌تواند شما را بیمار کند. از این رو، شستن دست‌ها، به‌ویژه طی زمستان، سفارش شده است.
افرادی که به ویروس آنفولانزا آلوده شوند، 1 روز پیش از این که نشانه‌های بیماری بروز کند تا 5 روز پس از بروز آن، می‌توانند دیگران را آلوده کنند. بنابراین، ممکن است شما زمانی که هنوز نمی‌دانید به این بیماری دچار شده‌اید، آن را به دیگران انتقال دهید.
دور نگه‌داشتن دست‌ها از بینی، چشم‌ها و دهان نیز به پیش‌گیری از بیماری کمک می‌کند. احتمال این که ویروس از این راه‌ها به بدن شما وارد شود، زیاد است.
ورزش منظم، غذای مناسب، سیگار نکشیدن به پیشگری از آنفولانزا کمک می‌کند.دود سیگار به پوشش مجراهای تنفسی و شش‌ها آسیب می‌رساند و آن‌ها را به ویروس‌ حساس می‌کند.
آنفولانزا به طور معمول طی 5 تا 7 روز فروکش می‌کند. البته، خستگی آن ممکن است ادامه داشته باشد. گاهی ممکن است به عفونت‌های باکتریایی نیز دچار شوید که در این صورت باید بی‌درنگ به پزشک مراجعه کنید. عفونت گوش، مجراهای تنفسی و سینوس‌ها از نشانه‌های عفونت باکتریایی است.
شما به مصرف آنتی‌بیوتیک نمی‌توانید از این بیماری پیش‌گیری یا آن را درمان کنید. آنتی‌بیوتیک‌ها برای مبارزه با باکتری‌ها مناسب هستند و روی ویروس‌ها اثری ندارند. البته، آنتی‌بیوتیک‌ها باید همواره با نظر پزشک مصرف شوند.
مصرف فراوان ویتامین‌ها، مواد معدنی، مانند قرص‌های ویتامین سی و روی یا داروهای گیاهی به درمان یا پیشگیری از آنفولانزا کمک نمی‌کنند و بهتر است به رژیم غذایی سالم توجه بیش‌تری داشته باشیم.

معرفی ویروس آنفلوانزا
ویروس آنفلوانزا متعلق به خانواده اورتومیکسوویریده بوده و ویروس RNA داراست و از 4 گونه (ویروس نوع C, B, A و توگوتو) تشکیل شده است.
ویروس آنفلوانزای نوع A در حیوانات پست و پرندگان اهمیت بیشتری دارد. این ویروس علاوه بر انسان حیوانات زیادی را مبتلا می‌کند که شامل خوک، اسب، پستانداران دریایی و گونه‌‌های پرندگان می‌باشند.
تعدادی از ویروس‌های آنفلوانزای پرندگان از انسان جدا شده و گزارشات سرولوژیک مبین این مسئله است که ویروس آنفلوانزای پرندگان قادر است به انسان منتقل گردد.
تاکنون 15 زیر گونه H و 9 زیرگونه N برای ویروس آنفلوانزا A در پرندگان آبی جدا گردیده است.
مورتالیتی و موربیدیتی همه‌‌گیری جهانی آنفلوانزا، صدمات بسیار بالای اجتماعی و اقتصادی به دنبال خواهد داشت و بر اساس نظریات کارشناسان سازمان جهانی بهداشت در جریان پاندمی بالغ بر 25 درصد افراد جامعه بیمار خواهند شد و کارشناسان از احتمال بروز یک زیرگروه ویروس آنفلوانزا در آینده نزدیک خبر داده‌اند که بر اساس مدل‌های ریاضی پیش‌بینی می‌شود پاندمی آینده 2 – 4/7 میلیون مورد مرگ به همراه داشته باشد.
غیرقابل پیش‌بینی بودن نوع ویروس در چرخش و سرعت انتشار آن بر اهمیت آمادگی برای پیشگیری از پاندمی می‌افزاید به بیان دیگر فرصت‌ برنامه‌ریزی مناسب و آمادگی مقابله با پاندمی را نباید از دست داد.

مداخله های درمانی
بر اساس توصیه‌های سازمان جهانی بهداشت واکسن‌ها تنها مداخله بسیار مهم جهت پیشگیری از بیماری و مرگ ناشی از آنفلوانزا در طی اپیدمی‌های فصلی و پاندمی‌ها می‌باشند. حداقل 4 تا 6 ماه زمان جهت تولید اولین دوزهای واکسن به دنبال جداسازی ویروس جدید پاندمی نیاز است و ذخیره سازی زیاد واکسن توصیه نمی‌شود.
همه کشورها بایستی اولویت‌های خود را جهت واکسیناسیون گروه‌های پرخطر تعیین نمایند و تحقیقات نشان داده است که داروهای ضد ویروسی، هم در پیشگیری و هم در درمان زودرس آنفلوانزا اگر در 48 ساعت اولیه شروع بیماری داده شوند موثر می‌باشند.
در طی اپیدمی‌های فصلی آنفلوانزا، داورهای ضد ویروسی، کمک کننده بسیار مهمی به واکسیناسیون در استراتژی‌های کاهش بار طبی و اقتصادی آنفلوانزا می‌باشند چرا که داروهای ضد ویروسی می‌توانند با حجم زیاد ذخیره شوند و اثرات تکمیلی آنی داشته باشند.

گروههای در معرض خطر
با توجه به این مطالب و به دلیل محدودیت‌های تولید واکسن در سراسر جهان، استفاده از واکسن به افراد در معرض خطر بیماری شدید آنفلوانزا مانند افراد بالای 60 سال، افراد مقیم در آسایشگاه‌ها و اماکن نگهداری بیماران مزمن، بالغین و کودکان دارای بیماری مزمن ریوی و قلبی عروقی از قبیل آسم، بالغین و کودکان دارای بیماری‌هایی از قبیل بیماری‌های مزمن متابولیکی، نارسائی کلیوی هموگلوبینو پاتی‌ها، ضعف سیستم ایمنی- کودکان 23 تا 6 ماه، افرادی که به مدت طولانی تحت آسپرین درمانی بوده‌اند، زنانی که در فصول مختلف مستعد عفونت با ویروس آنفلوانزا در سه ماهه دوم و سوم حاملگی خواهند بود و همچنین افرادی که در معرض تماس بیماری آنفلوانزا قرار دارند از قبیل شاغلین در مراکز ارائه کننده خدمات بهداشتی- درمانی، شاغلین در اورژانس‌ها، شاغلین در مراکز گردشگری، پرسنل ارائه دهنده خدمات شهری (متوفیات- دفع زباله‌های عفونی) و کارکنان مرغداری‌ها (کارکنانی که در قسمت‌های ذبح و تکه نمودن و پرکندن و دفع اجساد مرغ‌ها فعالیت داشته‌اند) محدود می گردد.

تفاوت سرما خوردگی با آنفولانزا
سرما خوردگی وآنفولانزا علائمی مشابه دارند. سرما خوردگی معمولا خفیف تر است در حالی که آنفولانزا علائم شدید تری دارد. هنگام سرما خوردگی معمولاعلاوه بر احساس خستگی عطسه و سرفه می کنید و آبریزش بینی دارید. ممکن است تب نداشته یا تب پایینی داشته باشید. (فقط یک یا 2 درجه بالا تر از حد طبیعی). هچنین ممکن است کوفتگی عضلانی یا سوزش گلو، اشک ریزش وسر درد هم داشته باشید. آنفولانزا ناگهان شروع شده و بسیار آزار دهنده است. شما احساس ضعف و خستگی می کنید و تب دارید. علائـــم دیگر شامل سرفه های خشک، آبریزش از بینی، لرز، درد عضلانی، سر درد شدید، درد چشم وگلو درد میشود. مدت زمان بیشتری طول می کشد تا آنفولانزا کاملا خوب شود اما در سرما خوردگی این مدت کوتاه تر است.
 

علت سرما خوردگی و آنفولانزا چیست؟
بیش از ۱۰۰ نوع ویروس مختلف می توانند سرما خوردگی ایجاد کنند. امــــــا ویروس هایی که باعث آنفولانزا می شوند زیاد نیستند. همین مطلب یعنی انواع کم ویروسهایی که باعث آنفولانزا می شوند باعث شده واکسن هایی تهیه شود که به پیشگیری از آنفولانزا کمک می کنند. اما در مورد سرما خوردگی ساختن واکسن به دلیل تعداد زیاد ویروسها میسر نیست.

داروهای قابل مصرف بدون دستور پزشک
ترکیبات زیر در داروهایی که برای سرما خوردگی و آنفولانزا تجویز می شوند وجود دارند. قبل از مصرف داروها بر چسب آنها را با دقت بخوانید. اگر سوالی داشتید حتما از پزشک یا داروساز بپرسید.
- داروهای ضد التهاب و آرام بخشها معمولا درد را بهبود بخشیده، تب را پایین می آورند. بعضی از این داروها شامل استامینوفن، آسپرین، ایبوبروفن، کتوبروفن و ناپروکسن می شوند. بچه ها و کودکان نباید آسپرین بخورند.
- داروهای ضد سرفه که باعث قطع سرفه می شوند مثل دکسترومتورفان.
در صورتی که سرفه شما حاوی ترشحات است از این دارو استفاده نکنید.
- اکسپکتورانت ها که موجب رقیق تر شدن ترشحات گلو می شوند و باعث می گردند هنگام سرفه این ترشحات راحت تر خارج شوند. یکی از انواع این دارو ها گایفنزین است.
- ضد احتقان هایی که به داخل بینی ریخته شده و باعث کاهش احتقان بینی می شوند، نمونه ای از این داروها پسودوافدرین است.

در مورد داروها
هیچ درمان یا داروی خاصی برای بهبود سرما خوردگی و آنفولانزا وجود ندارد. آنتی بیوتیکها ویروسها را از بین نمی برند. بعضی از داروها فقط به بر طرف شدن علائم آنفولانزا و سرما خوردگی کمک می کنند. قبل از دادن هر گونه دارویی به فرزندان خود حتما با پزشک مشورت کنید. شما می توانید داروهای سرما خوردگی و آنفولانزا را بدون تجویز پزشک از داروخانه ها تهیه کنید. بعضی از داروهای تجویزشده به نــام ضد ویروسها می توانند به بر طرف شدن علائم آنفولانزا کمک کنند. این داروها در صورتیکه سریع و بلا فاصله بعد از آغاز بیماری مصرف شوند باعث ایجاد احساس بهبودی می شوند. این داروها می توانند به صورت قرص یا استنشاقی مصرف شوند. انواع استنشاقی ممکن است برای بعضی از افراد مبتلا به آسم یا بیماری مزمن ریوی ایجاد مشکل نماید. در صورتیکه مبتلا به آسم هستید و برای درمان سرماخورد گی و آنفولانزا به پزشک مراجعه کرده اید حتما ابتلای خود به آسم را به وی گوشزد کنید.

درمان علائم سرما خوردگی و آنفولانزا
- در خانه بمانید و استراحت کنید مخصوصا در هنگام بروز تب.
- سیگار نکشید و از همراهی با افرادیکه سیگارمیکشند اجتناب کنید.
- مایعات فراوان بنوشید مثل آب، آب میوه و سوپ رقیق شده.
- از نوشیدن الکل پرهیز کنید.
- با آب نمک ولرم چند بار در روز غرغره کنید این کار باعث می شود سوزش گلو بهبود یابد. اسپری های گلو نیز به کاهش درد گلو کمک می کنند.
- قطره های بینی که حاوی آب و نمک(سرم فیزیولوژی) هستند به کاهش ترشحات بینی و مرطوب شدن پوست داخل بینی کمک می کنند.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟
در بعضی موارد، نبازی به دیدن پزشک نیست. شما می توانید علائم را با پیگیری توصیه های بالا درمان کنید. فقط در صورتیکه در ابتدا علائم آنفولانزا را داشتید به پزشک خود اطلاع دهید تا پزشک داروهای ضد ویروس تجویز نماید. همچنین وقتی هر کدام از موارد زیر را مشاهده کردید به پزشک مراجعه کنید.
- سرما خوردگی که بیش از ۱۰ روز طول کشیده است.
- گوش درد یا خروج ترشح از بینی
- درد شدید در صورت یا پیشانی
- تب بالای ۳۸ درجه
- تنفس کوتاه
- خشونت صدا، سوزش گلو یا سرفه مداوم
- خس خس سینه

پیشگیری از آنفولانزا
به اندازه کافی بخوابید
بـرای سـالـم ماندن، خوابتان حتماً باید کافی باشد. خواب کـافی نـه تـنـهـا بـاعــث می شود که در طول روز شاداب وهـوشیـار بـاشـید، بلکه به نیرومند ماندن سیستم دفاعی
نـیـز کـمـک مـی کـنـد. ســعی کنید 7 تا 8 ساعت در شب استراحت کنید تا خطر ابتلای شما به آنفولانزا کمتر شود.
ویتامین C
استفاده از ویتامین C به شما در مقابله با آنفولانزا کمک می کند. پس تا می توانید از میوه ها و سبزیجاتی که حاوی ویتامین C هستند استفاده کنید.
مولتی ویتامین ها
در کنار ویتامین C، خوب است که روزانه یک مولتی ویتامین هم بخورید تا از ابتلا به بیماری ها در امان بمانید.
آب
چند بار تا به  حال شنیده اید که باید روزانه حداقل 8 لیوان آب بخورید؟ شاید هرروز این جمله به گوشتان بخورد. این کار به بدنتان بسیار کمک می کند. سیستم بدنتان را شستشو می دهد و برای حفظ یک رژیم غذایی سالم و سلامتیتان لازم است.   
میکروب ها دشمن بدنتان هستند
تا می توانید از استفاده ی چند نفره از لیوان یا سایر ظروف غذا خودداری کنید، به خصوص زمانی که علائم بیماری ها را در طرف مقابل مشاهده می کنید.
محیط های بسته
محیط های بسته ای مثل اداره و اتوبوس، محل مناسبی برای رشد میکروب می باشد. منظورم این نیست که در این مکان ها مثل افراد وسواسی ماسک بزنید و راه بروید، اما اگر کسی را دیدید که در حال عطسه و سرفه است، از آنها دوری کنید. و هنگام مراجعت به خانه دستهای خود را تمییز بشویید، به ویژه هنگام غذا خوردن.
ورزش
ورزش برای سلامتیتان بسیار خوب ست. با ورزش کردن نه تنها قدرت بدنیتان را افزایش می دهید، بلکه باعث تقویت سیستم دفاعی بدنتان هم می شوید.
از استرس و فشارهای روحی دوری کنید
داشتن استرس اصلاً برای سلامتیتان خوب نیست. اگر کارهایی که در بالا ذکر شد، مثل خوابیدن کافی و ورزش را انجام دهید، استرستان را هم کاهش داده اید.
داروهای گیاهی
برخی افراد در تاثیر داروهای گیاهی مثل اکیناسی برای مقابله با آنفولانزا اصرار دارند، اما باید بگوییم که هیچ اثبات علمی برای آن وجود ندارد. اما اگر می خواهید از این داروها استفاده کنید سعی کنید به محض مشاهده ی آثار و علائم آنفولانزا آن را استفاده کنید.
   دکتر، دکتر...!
همه می دانیم این موارد راه های ساده ای برای پیشگیری از ابتلا به آنفولانزا بود اما هیچکدام جای درمان های پزشکی را نمی گیرد.
به خاطر داشته باشید که آنفولانزا بیماری است که هر چند وقت یکبار همه به آن مبتلا می شوند . هیچ ضمانت %100 برای پیشگیری از آن نیست. اما راه های عنوان شده همه به نوعی به شما کمک می کنند .
تزریق واکسن آنفولانزا برای چه کسانی ضروری است
افراد بالای‌ 65 سال‌ ‌ ،افراد مبتلا به‌ بیماریهای‌ مزمن‌ ریوی،آسم و برونشیت ، بیماران کلیوی ،بیماران قلبی ،افراد مبتلا به HIV ، بیماران دارای نقص سیستم ایمنی ،بیماران دیابتی وتالاسمی، کودکان 6 تا 23 ماه بویژه کودکانی که در مهدکودک و در تماس با سایر کودکان ‌هستند، کارکنان مراکز بهداشتی و درمانی ، کارکنان مرغداریها ،شکاربانان و افرادی که با پرندگان در تماس هستند.

توضیحاتی در مورد سرما خوردگی
عامل سرماخوردگی: قریـب بـه 200 نــوع ویــــروس عامل بیماری سرماخوردگی میباشند.
 آب و هـــوای سرد علت سرماخوردگی نمیباشد. به این عـلت شیـوع ایـن بـیـمـاری در فـصـول ســـرد سال بــیشتر میباشد که افراد معمولا در محیطهای بسته ودر مجاورت یکدیگر بسر میبرند بنابراین سرایت ویروس ســرماخوردگی سهل تر میگردد. علت دیگر آن کاهش رطـوبت هـوا در فـصـول سـرد سـال میـباشد که سبب خشـکی بیـنـــی و افزایش آسیب پذیری آن نسبت به ویروس سرماخوردگی میگردد.

مدت بیماری: یک تا دو هفته شروع علائم بیماری: 3-2 روز پس از سرایت بیماری
زمان اوج واگیردار بودن: 4-2 روز پس از ظهور علائم
علائم سرماخوردگی
احتقان بینی، التهاب سینوسها، عطسه، گلو درد، سرفه، سردرد، تب، آبریزش بینی، کاهش حس بویایی و چشایی، درد عضلانی، بی اشتهایی، خستگی و ضعف.
تفاوت علائم سرماخوردگی و آنفلوآنزا
1- تب در سرماخوردگی نادر بوده اما در آنفلوآنزا بروز تب بالا (4-3 روز تداوم می یابد) عادی است.
2- سردرد در سرماخوردگی نادر بوده اما در آنفلوآنزا شدید میباشد.
3- درد عمومی بدن در سرماخوردگی خفیف بوده اما در  آنفلوآنزا شدید میباشد.
4- خستگی و فرسودگی شدید در سرماخوردگی وجود نداشته اما در آنفلوآنزا شدید میباشد.
5- سرفه در سرماخوردگی خفیف بوده اما در آنفلوآنزا شدید میباشد.
6- عطسه و گرفتگی بینی در سرماخوردگی عادی بوده اما در آنفلوآنزا ممکن است وجود نداشته باشد.

راههای پیشگیری از سرماخوردگی
1- شستشوی دستها.
2- جلوی عطسه و سرفه خود را با دستمال کاغذی بگیرید و نه دستها.
3- دست نزدن به صورت (چون ویروس سرماخوردگی از راه چشمها، بینی و دهان وارد بدن میگردد)
4- نوشیدن آب فراوان.
5- ورزش کردن.
6- سیگار نکشیدن.
7- دوری گزیدن از افراد مبتلا به سرماخوردگی.
8- برخورداری از یک رژیم غذایی معتدل سرشار از ویتامین.
راههای درمان سرماخوردگی
1- مصرف داروهای آسپرین (افراد بالای 20 سال)، استامینوفن، آنتی هیستامینها، اکسپکتورانت.
2- استراحت کردن و گرم نگاهداشتن بدن بسیار مهم میباشد.
3- نوشیدن مایعات گرم مانند سوپ.
4- مصرف موز، هویج  و چای.
5- مصرف ویتامین C و روی.
6- هنگام شب می باید یک بالشت اضافی زیر سر قرار داده شود تا گرفتگی بینی کاهش یابد.
7- برای درمان گرفتگی بینی 4/1 قاشق چایخوری نمک و 4/1 قاشق چایخوری جوش شیرین را در 18 اونس آب گرم مخلوط کرده و توسط سرنگ (سوزن جدا شده) به درون بینی وارد کنید.
8- برای کاهش علایم گلو درد یک قاشق چایخوری نمک را در 18 اونس آب گرم مخلوط کرده و غرغره کنید. همچنین میتوانید یک قاشق غذاخوری آب لیمو و یک قاشق غذاخوری عسل را در 2 فنجان آب گرم مخلوط کرده سپس غرغره کنید.
9- بخور اوکالیپتوس علایم گرفتگی بینی را کاهش میدهد.
10- حمام آب گرم بگیرید.
11- تخلیه مرتب بینی در تسریع دفع ویروس از بدن موثر میباشد.

رژیم غذایی درسرما خوردگی و آنفلوآنزا
چه غذاهایی برای سرماخوردگی مفید هستند؟
برای این که سیستم ایمنی بدن به بهترین نحو به وظیفه‌اش که مبارزه علیه ویروس‌های سرماخوردگی و آنفلوانزا است، عمل کند باید مواد مغذی حیاتی را دریافت کند.
از جمله منابع اصلی طبیعی تامین‌کننده ویتامین ث که در درمان سرماخوردگی موثرند عبارت اند از:
-    پرتقال، گریپ فروت، انواع توت، فلفل دلمه‌ای، توت فرنگی، سیب زمینی و سبزیجات برگ سبز از قبیل انواع کلم. دریافت زیاد و منظم ویتامین ث به کاهش بروز، شدت و طول مدت سرماخوردگی کمک می‌کند.
-    غلات سبوس‌دار و حبوبات، منابع غذایی خوب یکی از ویتامین‌های گروه ب به نام پانتوتنیک اسید هستند. کمبود پانتوتنیک اسید، سبب بروز عفونت‌های مکرر دستگاه تنفسی فوقانی می‌شود.
-    سیر دارای آهن، روی و آلیسین است که سبب تقویت سیستم ایمنی و کمک به کاهش خطر عفونت‌های ویروسی می‌شود.
-    ماهی قباد، قزل‌آلا، ساردین و ماهی‌های روغنی غنی از اسیدهای چرب امگا 3 هستند. همچنین تخم کتان،‌ دانه کدو حلوایی و روغن شاه‌دانه نیز از دیگر منابع خوب امگا 3 هستند
-    دانه کنجد، تخمه کدو حلوایی و آفتاب‌گردان منابع غنی اسیدهای چرب امگا 6 هستند. این اسید‌های چرب در مبارزه علیه عفونت‌های سرماخوردگی به سلول‌های دستگاه تنفسی کمک می‌کنند.
-    جگر، انواع ماهی از جمله قزل‌آلا،‌ قباد و شاه ماهی، کره و تخم‌مرغ منابع ویتامین آ هستند. هویج، انبه، سیب‌زمینی،‌ زردآلو، کدو حلوایی و سبزیجات سبز تیره نیز تامین‌کننده بتاکاروتن هستند که در بدن به ویتامین آ تبدیل می‌شوند. عفونت‌های مکرر تنفسی در کودکان با کاهش ذخایر ویتامین آ مرتبط است. یک رژیم غذایی متنوع و مخلوط حاوی این غذاها، مواد کافی برای یک کودک در حال رشد را تامین می‌کند.
-    ماهی، مرغ، گوشت قرمز بدون چربی، لبنیات و مخلوطی از حبوبات مغزها، دانه‌ها و غلات سبوس‌دار، تامین کننده پروتئین هستند. کمبود دریافت پروتئین خطر ابتلا به عفونت را افزایش می‌دهد.
-    گوشت، شیر، غلات و حبوبات تامین کننده ویتامین‌های ب‌ـ6 و پانتوتنیک اسید هستند که برای تامین سلامتی سیستم ایمنی از اهمیت بسیاری برخوردارند.
-    غلات صبحانه (برشتوک)، نان و عصاره مخمر،‌ تامین کننده اسیدفولیک هستند که برای سلامتی و تقویت سیستم ایمنی ضروری است. به علاوه چغندر، لوبیا چشم بلبلی و انواع کلم منابع خوب فولات (فرم طبیعی اسید فولیک) هستند.
-    انواع صدف، گوشت‌های قرمز بدون چربی و غلات سبوس‌دار حاوی روی هستند. روی یک ماده معدنی مورد نیاز برای سیستم ایمنی است.

از چه غذاهایی پرهیز کنیم؟
غذاهای آماده بسته بندی شده و کنسروها از لحاظ ویتامین‌ها و مواد معدنی فقیر هستند.
بنابراین به جای مصرف این نوع غذاها از انواع میوه و سبزیجات تازه، گوشت، ماهی، غلات، مغز‌ها و دانه‌ها استفاده کنید.
نکته:
استفاده از بخور برای رفع گرفتگی بینی کمک می‌کند. برای این کار، به مدت 10 دقیقه سر را بر روی بخارات یک ظرف آب در حال جوشیدن بگیرید. بهتر است دستمال یا حوله‌ای را روی سر بگذارید و این عمل را سه بار در روز تکرار کنید. می‌توان مقداری روغن منتول یا اوکالیپتوس به آب در حال تبخیر اضافه کنید تا عمل تنفس را تسهیل کند.
- مقدار زیادی مایعات مصرف کنید. در طول حملات شدید آنفلوانزا، بهتر است از مایعات مقوی و مغذی مثل انواع سوپ‌ها و آش‌ها به عنوان جایگزین وعده اصلی استفاده کنید. البته به شرطی که تعادل صحیحی از انواع مواد مغذی را دارا باشد.
- تا جایی که می‌توانید استراحت کنید. سیستم ایمنی برای تجدید قوا به استراحت نیاز دارد. عدم توجه به علائم یک عفونت ویروسی و سعی در ادامه کار و فعالیت در حین بیماری، مدت ابتلا را طولانی می‌سازد.

واکسن آنفولانزا و سرماخوردگی
واکسن سرماخوردگی شامل چند ویروس شناخته شدهی ضعیف شده است که از طریق تزریق عضلانی ایمنی 80 درصدی را برای یک سال ایجاد میکند.
برای کاهش عوارض سرماخوردگی تزریق واکسن این بیماری برای افراد بالاتر از 60 سال و یا مبتلایان به بیماریهای مزمن قلبی، ریوی و کلیوی توصیه میشود؛سرماخوردگی به بیماریهای دستگاه تنفسی فوقانی اطلاق میشود که توسط ویروسهایی همچون آنفولانزا، رینوویروسها، آدنوویروسها ایجاد میگردد.
این متخصص ادامه داد: علایم سرماخوردگی شامل آبریزش از بینی، کوفتگی، خستگی، دردهای عضلانی و استخوانی، سردرد، درد چشم، تهوع، گلو درد و سرفه است؛ این ویروس پس از ورود به بدن در مخاط دستگاههای تنفسی ایجاد بیماری کرده و همراه با ترشحات دستگاه تنفسی از فردی به فرد دیگر قابل انتقال است، بنابراین دست دادن، بوسیدن، عطسه و سرفه در محلهای عمومی باعث انتقال آن میشود.
شایعترین علت غیبت از کار و مدرسه در فصول سرد سرماخوردگی است که با استراحت سه تا پنج روز به طول میانجامد.
رطوبت و درجه حرارت در انتشار ویروس نقش دارد، این بیماری در کشورهای مناطق معتدل در فصل سرما (زمستان و پاییز) به علت بارندگی و رطوبت بیشتر است؛ از دیگر علل افزایش بروز سرماخوردگی در فصل سرما استفادهی بیشتر از وسایل نقلیهی دسته جمعی و تجمع در فضاهای بسته و عدم استفاده از تهویه ی مناسب است.
تغذیه یکی از فاکتورهای موثر در عملکرد سیستم ایمنی است، بنابراین سوء تغذیه در بروز بیماریهای عفونی نقش مهمی را ایفا میکند. ابتلا به بیماریهای مزمن قلبی، کلیوی و وریدی نیز فرد را مستعد ابتلا به این عفونت میکند.
در سرماخوردگی مخاط بینی و دستگاه تنفسی دچار احتقان و التهاب شده، پس مصرف مداوم مایعات، استفاده از بخور در تسکین علایم و سیر بهبود آن نقش دارد.
برای پیشگیری از بروز و درمان سرماخوردگی رعایت نکات بهداشتی از سوی فرد بیمار از قبیل استفاده از وسایل و ظروف جداگانه، اجتناب از حضور در اماکن عمومی و نیز استفاده از داروهای ضد ویروس، مصرف مایعات فراوان، شست و شوی مداوم دستها و دهان شویه با نرمال سالین یا آب نمک و استفاده از داروهای مسکن نظیر استامینوفن و یا آنتیهیستامین موثر است و به صرف وجود سرماخوردگی به هیچ وجه آنتیبیوتیک تجویز نمیشود.
استفاده از واکسن ضدبیماری آنفولانزا در کاهش میزان مرگ و میر ناشی از سکته های قلبی موثر است پژوهشگران در آرژانتین بتازگی با بررسی شماری از مبتلایان به سکته های قلبی و همچنین برخی از افرادی که برای درمان انسداد رگهای کرونرئ قلب تحت عمل جراحی ئ تعویض این عروق قرار گرفته بودند دریافتند تزریق واکسن آنفولانزا در فصل زمستان مرگ و میر این بیماران را به میزان 72 درصد کاهش می دهد بر پایه نتایج این بررسی که در شماره آوریل مجله سیرکیولیشن منتشر شده است .
تنها یک نوبت تزریق واکسن آنفولانزا خطر مرگ و میر این بیماران را به میزان چشمگیری کاهش می دهد به نظر دکتر برانکوموتنر سرپرست این گروه پژوهشی :
تزریق واکسن آنفولانزا با افزایش گونه ای از سلول های دستگاه ایمنی موسوم به لیمفوسایتهای بی -احتمال پاره شدن و میزان بروز التهاب در دیواره رگها و در نتیجه احتمال بروز سکته های قلبی و مغزی را کاهش می دهد از این رو پژوهشگران استفاده از واکسن آنفولانزا را در فصل زمستان برای مبتلایان به سکته های قلبی و بیمارانی که تحت جراحی تعویض رگهای قلب قرار گرفته اند سودمند می دانند.

نکاتی در خصوص واکسن آنفلوانزا و ضرورت تزریق آن

 

نکاتی در خصوص واکسن آنفلوانزا و ضرورت تزریق آن

با شروع فصل پاییز سوالات زیادی در خصوص لزوم تزریق واکسن آنفولانزا و چگونگی تزریق آن مطرح می شود. آنفولانزا بیماری است که به سرعت شیوع می یابد و توسط سویه های مختلفی که هر ساله تغییر می کنند ایجاد می شود به همین دلیل است که هر سال نیاز به تزریق واکسن جدید است .

بیشترین زمان احتمال ابتلا به آنفولانزا ماه های مهر تا اسفند است. اگرچه برخی علائم بیماری سرماخوردگی و آنفولانزا مشابه هم است ولی این واکسن در مقابل سرماخوردگی از ما محافظت نمی کند. واکسن آنفولانزا دو تا سه هفته پس از تزریق بر علیه سه سویه از ویروس ها محافظت می کند بنابراین دقیقا قبل یا بعد از واکسیناسیون احتمال درگیری با سویه های بیماری زا وجود دارد.

بر اساس دستور سازمان بهداشت جهانی اولویت تزریق واکسن به این ترتیب است: بیماران دیالیزی و پیوند کلیه، بیماران تالاسمی ماژور، بیماران کبدی شامل :سیروز و پیوند کبد، بیماران سرطانی که تحت شیمی درمانی یا رادیوتراپی قرار دارند و در آخر پرسنل بهداشتی درمانی.

تزریق واکسن در کسانی که سابقه واکنش الرژیک به مواد موجود در واکسن آنفولانزا را دارند مانند تخم مرغ، فرمالدهید، جنتامایسین، کسانی که در زمان مراجعه برای تزریق واکسن تب یا عفونت حاد داشته باشند، کسانی که سابقه ابتلا به سندرم گیلن باره را داشته باشند و شیر خواران  زیر 6 ماه ممنوع است.

واکسن های آنفولانزا در تمامی مراحل بارداری قابلیت مصرف دارند.اطلاعات عمده تری در مورد بی خطری این دارو در سه ماهه دوم و سوم نسبت به سه ماهه اول بارداری در دسترس می باشد. همچنین واکسن آنفولانزا را می توان در دوران شیردهی تجویز کرد.

واکسن آنفولانزا باید در دوزی که پزشک تجویز کرده به صورت داخل عضلانی یا زیر جلدی عمیق تزریق شود.

مانند تمام فرآورده های دارویی این واکسن هم ممکن است در برخی از افراد موجب عوارض جانبی نظیر سردرد، تعریق، درد عضلات، درد مفاصل، تب، ضعف، خستگی، سرخی و ورم و سختی محل تزریق شود که این عوارض معمولا طی یک تا دو روز بدون درمان برطرف می شود.

عوارضی مانند تب بالا، تغییر در رفتار و هوشیاری، کهیر یل راش ها و ضایعات پوستی منتشره، گرفتگی و خشونت صدا و مشکلات تنفسی مانند سختی تنفس، ضبان قلب بالا و ضعف شدید بدنی با رنگ پریدگی، حساسیت شدید و فوری در افرادی که به تخم مرغ حساسیت دارند، احساس گیجی وخستگی، تورم اطراف چشم ها و لب ها، سندرم گیلن باره با علائم فلج بالا رونده ناشی از گرفتاری اعصاب محیطی، شوک انافیلاکتیک، این عوارض از واکسن انفولانزا جدی است و بلافاصله باید به پزشک مراجعه کرد.

همه‌ افراد به ‌ویژه افراد بالای 65 سال و کودکان 3 تا 12 سال واکسن آنفلوآنزا را تزریق کنند. همچنین افرادی که بیماری‎هایی نظیر پرفشاری خون، دیابت، مشکلات ریوی و کبدی، نارسایی کلیوی و کم‎خونی دارند و همه‌ی کسانی که به نوعی با داروهای تضعیف کننده سیستم ایمنی سروکار دارند بهتر است این واکسن را تزریق کنند.

 تزریق این واکسن در کودکان زیر 36 ماه به میزان 2 دوز به فاصله 45 روز، تزریق می‌شود که هر دوز مصرفی برای این کودکان، نصف دوز بزرگسالان است. همچنین برای کودکان 36 ماه تا 12 سال که برای نخستین بار این واکسن

را تزریق می‎کنند، طی دو مرحله و با دوز کامل تزریق می‌شود اما برای افراد بالای 12 سال فقط یک ‌بار تزریق می‎گردد.

بسیاری از افراد جامعه نیازی به مصرف واکسن آنفلوآنزا ندارند مصرف این واکسن در اطفال و افرادی است که نقص ایمنی داشته و یا افراد مسنی که بیماری‌های زمینه‌ای مانند آسم دارند همچنین بیماران سرطانی نیز می‌توانند جهت افزایش ایمنی بدن در برابر سرماخوردگی از این واکسن استفاده کنند.

در شرایطی قرار داریم که با محدودیت‌های ارزی مواجه‌ایم و میزان عرضه و تقاضای واکسن آنفلوآنزا با یکدیگر همخوانی ندارد و این در حالی است که اغلب متقاضیان اصلا نیازی به استفاده از این دارو ندارند.

عمدتا پس از فصل سرما کسی تمایل به مصرف واکسن آنفلوآنزا ندارد مگر افرادی که به جاهای پر ریسک مانند حج می‌روند.

این نکات را در مورد واکسیناسیون آنفلوآنزا را به یاد داشته باشید:

1-  واکسن تزریقی آنفلوآنزا حاوی ویروس کشته ‌شده است. استفاده از این واکسن پس از شش ماهگی مورد تایید قرار گرفته است.

2- واکسن استنشاقی آنفلوآنزا به صورت اسپری بینی از ویروس ضعیف ‌شده ساخته شده است و برای افراد بین 2 تا 49 سال مورد تایید قرار گرفته است.

3- این واکسن برای کسانی که قبلا نسبت به آن حساسیت نشان داده اند، توصیه نمی ‌شود.

4-تقریبا دو هفته پس از زدن واکسن، بدن شما پادتن‌ هایی تولید می‌ کند که برای محافظت در برابر آن گونه‌ی خاص ویروس آنفلوآنزا مورد نیاز هستند.

5- فصل شیوع آنفلوآنزا معمولا از مهر تا اردیبهشت به طول می ‌انجامد. بهترین ماه‌ها برای واکسیناسیون آنفلوآنزا مهر و آبان  است، اما بعد از این زمان هم می ‌توان واکسن زد.

6- شما با زدن واکسن تزریقی آنفلوآنزا، آنفلوآنزا نمی ‌گیرید، اما عوارضی جزئی مانند تورم، تب خفیف و درد بدن ممکن است رخ دهد.

7- همین مسئله در مورد واکسن استنشاقی هم صادق است و تنها ممکن است اثرات جانبی جزئی به صورت آبریزش بینی، سردردو گلودرد خفیف بروز کند.

8-  طبق توصیه پزشکان، نیازی نیست که همه افراد از این واکسن‌ استفاده کنند، بلکه افراد با بیماری ‌های خاص یا سالمندان بیش از سایرین به استفاده از این واکسن‌ نیاز دارند.

9- بر پایه تحقیقات انجام شده این واکسن از ابتلا به آنفلوانزا جلوگیری می‌ کند، اما تاثیر چندانی بر مرگ و میر ناشی از این بیماری ندارد. این در حالی است که در گذشته تصور می ‌شد واکسن سرماخوردگی تا 50 درصد مرگ ناشی از بیماری آنفلوانزا را کاهش می ‌دهد.

10- توصیه می‌ شود که در مورد تزریق این واکسن، حتما با پزشک متخصص مشورت شود؛ برای مثال افرادی که به تخم ‌مرغ حساسیت دارند، حتما باید برای تزریق این واکسن تحت آزمایش و بررسی قرار گیرند.

علایم و راه درمان آنفولانزا/دانستنی های مهم در مورد آنفولانزا

علایم و راه درمان آنفولانزا/دانستنی های مهم در مورد آنفولانزا

علائم آنفولانزا و درمان آن

از آنجایی که درمان خاصی برای سرماخوردگی و آنفولانزا وجود ندارد، پیشگیری بهترین سلاح برای مقابله با این عوامل ویروسی است.

تمامی مواردی که باید در مورد علائم آنفولانزا تا درمان بدانید را در ادامه ببینید

تا به حال بیش از 200 نوع ویروس سرماخوردگی شناسایی شده اند که تعداد آنها هر ساله نیز افزایش می یابد. این ویروس ها همگی سرما دوست هستند و اغلب نیز در مجاری تنفسی به صورت غیرفعال زندگی می کنند. زمانی که زمینه مناسب مثل سرد شدن هوا فراهم شود ویروس ها فعال می شوند.

از آنجایی که درمان خاصی برای سرماخوردگی و آنفلوانزا وجود ندارد، «پیشگیری» بهترین سلاح برای مقابله با این عوامل ویروسی است.شستن دست ها و لمس نکردن صورت، راه های ساده اما مؤثر برای جلوگیری هستند.

آنفلوآنزا یا گریپ (Grippe) بیماری واگیردار است که توسط نوعی ویروس آران ای از خانواده Orthomyxoviridae ایجاد می شود. این نوع ویروس ها در پرندگان و پستانداران اثر می گذارند. این بیماری باعث عفونت حاد دستگاه تنفسی می شود که با سردرد ناگهانی، درد ماهیچه، تب و ضعف و بی حالی شدید نمایان می شود. این بیماری در موارد حاد به خصوص در خردسالان ممکن است باعث سینه پهلو شود. سه گونه ویروس آنفولانزا به نامهای A B C وجود دارد . در حالت معمولی دورهٔ بیماری 3 تا 4 روز است.

علائم و محل بیماری

علایم آنفولانزا در کودکان علایم آنفولانزا سرماخوردگی

تاریخچه بیماری

در قرن بیستم ویروس آنفلوآنزا در سال 1918 شیوع پیدا کرد و تا امروز آمار مرگ و میر یک سیر نزولی را طی کرده است. به این صورت که در آغاز فعالیت این ویروس مرگ های دسته جمعی حتی 40 میلیون نفر در یکسال گزارش شده است اما به مرور کاهش یافت. امروزه گونه های جدیدتر این ویروس مانند آنفلوآنزای پرندگان یا آنفلوآنزای خوکی نیز ظهور کرده اند.

افرادی که در معرض آنفلوآنزا هستند

بیماری هایی چون قلبی، ریوی، کلیوی، دیابت، آسم، بارداری و کهنسالی امکان مبتلا شدن افراد به آنفلوآنزا را افزایش می دهند . همچنین کودکان به علت سیستم دفاعی ضعیف بیشتر به این بیماری مبتلا می شوند. چون این بیماری واگیر دار است در مکان های عمومی امکان انتقال این بیماری زیاد می باشد.

علائم بیماری

– بالا بودن درجه حرارت بدن ( درجه حرارت بدن به مدت بیش از دو روز بیشتر از 8/37 درجه سانتی گراد باشد )

– ابتلا به درد ناگهانی یا ترشح از یک یا دو گوش

– احساس درد در گوش خود و ادامه آن به مدت بیش از چند روز

– آبریزش و گرفتگی بینی بیش از 10 روز

– سرفه همراه با خلط غلیظ و بدبوی زرد و سبز رنگ

– گلودرد بیش از 48 ساعت به هنگام بلع غذا

– حساسیت های پوستی یا جلدی غیر قابل توجیه

– سفتی گردن همراه با سردرد مداوم

– درد در ناحیه سینوزیت ها، تب و ترشحات زرد یا سبز رنگ بینی که بیش از 48 ساعت طول بکشد

تب و لرز، سردرد، دردهای عضلانی از جمله کمردرد، خستگی، سرفه (که ممکن است با خلط همراه باشد.)، گلودرد، خشونت صدا، استفراغ. گلودرد خارش بدن کوفتگی از علایم شایع بیماری هستند. آنفلوآنزا در تمام سنین به غیر از دوران شیرخوارگی دیده می شود. شیوع ناگهانی انواع مختلف آنفلوآنزا تقریباً هر زمستان رخ می دهد و شدت آنها متفاوت است. همچنین کسانی که قبلاً دچار این بیماری نشده اند امکان بروز این بیماری دربدن انان بیشتراست..***

عوارض و علل بیماری

عوارض بیماری

هرچند دورهٔ معمولی بیماری 3 تا 4 روز است اما چون در جریان آنفلوآنزا میکروب های دیگری به بدن حمله می کنند ازاینرو سبب پیدایش عفونت های ثانوی به خصوص در دستگاه تنفس هم می گردند و این بدان معنا است که آنفلوآنزا مقاومت بدن را کم کرده و آن را برای دچار شدن به بیماری های دیگر آماده می سازد. به کار بردن ماسک، گندزدایی هوای اتاق بیماران و جدا کردن سریع مبتلایان از افراد سالم تا حدی مانع شیوع آنفلوآنزا می شود.

علل بیماری

ویروس های عامل آنفلوآنزا از سرده اورتومیکسو ویروس ها هستند. آنفلوآنزای شامل ویروس آنفلوآنزای A ، آنفلوآنزای B و آنفلوآنزای C . این ویروس ها در اثر تماس مستقیم یا غیرمستقیم (مثلاً استفاده از لیوان آلوده) گسترش می یابند.

موارد خطرناک

اگر یکی از موارد زیر به هنگام درمان رخ دهند:

افزایش تب یا سرفه

وجود خون در خلط

گوش درد

تنگی نفس یا درد قفسه سینه

ترشحات غلیظ از بینی، سینوس ها یا گوش ها

درد سینوس

درد یا سفتی گردن.

درمان سریع آنفولا نزا آنفولانزا علایم بیماری آنفولانزا آنفولانزا در کودکان درمان آنفولانزا سرماخوردگی در کودکان

مردم برای کاهش علائم و نشانه های سرماخوردگی آسپرین مصرف می کنند اما تحقیقات نشان داده است که آسپرین تعداد ویروس های سرماخوردگی در ترشحات بینی را افزایش داده و در نتیجه شانس سرایت بیماری را از شخصی به شخص دیگر افزایش می دهد؛ بنا بر نظر سازمان ملی تحقیقاتی آلرژی و بیماری های واگیردار آمریکا، انجمن متخصصین اطفال آمریکا توصیه می کنند که نباید به بچه ها و نوجوانان آسپرین یا هر داروی دیگر که حاوی آسپرین است جهت درمان بیماری های ویروسی – به خصوص آبله مرغان و آنفلوانزا- تجویز شود. نتیجه تحقیقات پزشکی حاکی از این است که استفاده از آسپیرین برای درمان بیماری های ویروسی سرماخوردگی در کودکان باعث بیماری REYE می شود. این بیماری می تواند باعث زیان های غیر قابل جبران مغز و کبد شود و در مواقعی مرگ اطفال را نیز به دنبال داشته باشد.

آنفولانزا در کودکان

اگر کودک شما نشانه های زیر را داشت احتمالا به آنفولانزا مبتلا شده است؟

تب ناگهانی – 38.3 درجه سیلسیوس یا بالاتر

خستگی، بی حالی به همراه نشانه هایی همچون سرفه های خشک و بینی گرفته

اگر نشانه هایی همچون گرفتگی بینی یا سرفه قبل از تب پدیدار شدند، به احتمال زیاد فرزند شما سرما خورده است.

از دیگر نشانه های آنفولانزا می توان به زودرنج شدن، بی میلی و کم اشتهایی، گلودرد و ورم گلو اشاره کرد. آنفولانزا همچنین باعث ایجاد درد در ناحیه شکم و اسهال و استفراغ می شود.

کودکان چگونه آنفولانزا می شوند؟

ویروس های نوع A و نوع B آنفولانزا، به سرعت در محیط  منتشر و پخش می شوند. اگر کودک شما در نزدیکی فردی قرار دارد که آنفولانزا گرفته و سرفه و عطسه می کند، احتمال دارد قطرات سرفه یا عسطه او به دهان یا بینی کودک وارد شوند. فرد مبتلا به آنفولانزا، از یک روز پیش از بروز علائم بیماری و 5 روز پس از آن ناقل بیماری است.

از آنجا که ویروس آنفولانزا به سرعت تکثیر می شود، این بیماری می تواند به راحتی در مدرسه، مراکز نگهداری کودکان، زمین های بازی و حتی خانواده پخش شود. بیشتر مواقع، حتی افرادی که تصور می شود مبتلا نشده اند نیز پس از یک تا 4 روز علائم بیماری را نشان می دهند.

البته از آنجا که مقاومت افراد در مقابل ویروس آنفولانزا متفاوت است، شاید فردی به آن مبتلا باشد و خودش خبر نداشته باشد. یا نشانه های خفیفی داشته باشند که تصور شود سرماخوردگی است و به راحتی این ویروس را به بقیه افراد منتقل کند.

نکاتی در مورد آنفولانزا در کودکان

چه زمانی باید فرزند خود را پیش دکتر ببریم؟

اگر نشانه های زیر را در کودک خود مشاهده کردید، حتما او را نزد پزشک ببرید:

•    اگر کودک شما زیر سه ماه است و تب 38 درجه سیلسیوس یا بیشتر دارد. کودکان در این سن حتما باید تحت مراقب پزشک برای تشخیص عفونت های جدی یا بیماری های احتمالی قرار بگیرند.

•    اگر کودک شما بین 3 تا 6 ماه سن و تب بالای 38.3 درجه سیلسیوس یا بیشتر دارد.

•    اگر کودک شما بالاتر از 6 ماه سن و تب بالای 39.4 درجه سیلسیوس یا بیشتر دارد.

•    بیشتر از سه روز تب داشتن

•    سرفه هایی که پس از یک هفته هنوز خوب نشده اند

•    داشتن نشانه های آنفولانزا در صورت داشتن بیماری های مزمن همچون سرطان، کم خونی داسی شکل، دیابت یا ناراحتی های قلب، ریه یا کلیه

•    داشتن نشانه های آنفولانزا و آرتروت روماتیسمی یا کاواساکی که هر دو با آسپرین درمانی برای مدت طولای بر طرف می شوند.

•    گوش درد داشتن

•    خس خس کردن گلو یا سخت نفس کشیدن

•    دوباره مریض شدن بلافاصله پس از خوب شدن و درمان آنفولانزا

•    کم آب شدن بدن

تزریق واکسن

مرکز پیشگیری و درمان بیماری ها، توصیه می کند همه افراد – کودکان و بزرگسالان – از شش ماهگی هر سال واکسن آنفولانزا تزریق کنند. تزریق واکسن برای کودکانی که بیماری های جدی تر همچون دیابت، سیستم دفاعی ضعیف، کم خونی شدید یا بیماری های قلب، ریه و کلیه دارند، بسیار مهم تر و ضروری تر است.

متاسفانه واکسن های آنفولانزا عاری از خطا نیستند. تاثیر این واکسن به سلامت بدن کودک شما و چگونگی تطابق واکسن با ویروس، بستگی دارد. هر چه کودک بدن سالم تری داشته باشد، این واکسن تاثیر بیشتری خواهد داشت. در بعضی از سال ها، بدن افراد تطابق زیادی با واکسن دارد اما ممکن است در سال های دیگر اینگونه نباشد.

اگر پس از واکسیناسیون کودکان، همچنان به آنفولانزا مبتلا شدند باید امیدوار باشیم که بیماری او سخت نیست. همچنین باید بدانید، واکسن آنفولانزا بدن کودک را در مقابل بیماری های مشابه آنفولانزا محافظت نمی کند.

نکات بهداشتی برای درمان کودک

رعایت بهداشت

برای محافظت بهتر و بیشتر از فرزند خود باید اصول بهداشتی را رعایت کنید: دست های او را با صابون و آب گرم شویید و از دیگر اعضای خانواده نیز بخواهید دست های خود را چند بار در روز بشویند. این کار از انتقال بیماری در خانه جلوگیری می کند.

بهترین کار، دور نگه داشتن فرزند خود از افراد مشکوک به بیماری است. البته اگر افراد بیمار باشند اما نشانه های آن را نداشته باشند کار کمی سخت می شود.

با همه تلاش شما برای سالم نگه داشتن کودک، باز هم ممکن است او به آنفولانزا مبتلا شود. در صورت ابتلا به آنفولانزا، می توانید مطمئن باشید او امسال دیگر دچار این بیماری نمی شود زیرا در برابر این ویروس واکسینه شده است. البته، در سال آینده دوباره احتمال خطر هست زیرا این مصونیت فقط برای همین امسال وجود دارد. به همین دلیل است که توصیه می شود هر سال واکسن آنفولانزا را تزریق کنید.

بیماری سرماخوردگی گاه به علت ضعف عمومی و کاهش مقاومت بدن روی می دهد. در این حالت فرد بیمار نیاز به استراحت، مصرف ویتامین ها به خصوص ویتامین C و تنفس هوای مرطوب و تمیز دارد.

بیماری سرماخوردگی گاه به علت ضعف عمومی و کاهش مقاومت بدن روی می دهد. در این حالت فرد بیمار نیاز به استراحت، مصرف ویتامین ها به خصوص ویتامین C و تنفس هوای مرطوب و تمیز دارد. اما علت مهم دیگری که موجب سرماخوردگی می شود حمله های ویروسی است. بیماری سرماخوردگی در این حالت آنفلوآنزا نامیده می شود و اگرچه با نشانه های عمومی سرماخوردگی مانند تب، ریزش آب بینی، سرفه و ضعف عمومی همراه است، بیماری شدت بیشتری دارد و گاه نیز با درد مفاصل همراه است.

یکی از عادت های اشتباهی که مردم دارند این است که در هنگام سرماخوردگی یا آنفلوانزا، دستمالی را که برای عطسه یا سرفه استفاده کرده اند در جیب یا دست خود نگه می دارند و مجدداً آن را مورد استفاده قرار می دهند. این راه بسیار ساده ای است که عوامل بیماری دوباره به بدن انتقال یابند و بتوانند باعث تشدید بیماری شوند. بیماران باید دستمال مورد استفاده را پس از یک بار مصرف فوراً دور بیندازند. یک اشتباه معمول دیگر آن است که با فشار بینی خود را در یک دستمال تمیز می کنند. فشار هوا باعث می شود که مقداری از ترشحات بینی که حاوی ویروس ها و میکروب ها هستند را به سینوس های زیر چشم انتقال دهند و باعث عفونت سینوسی شوند.

معرفی مجتمع آموزشی غیر دولتی نور تبریز

معرفی مجتمع  آموزشی  غیر دولتی  نور تبریز

۱۰ موضوع درباره‌ی آلبرت انیشتین که احتمالاً نمی‌دانستید!

۱۰  موضوع درباره‌ی آلبرت انیشتین که احتمالاً نمی‌دانستید!

همگی ما قبول داریم که انیشتین یکی از بزرگ‌ترین دانشمندانی بوده که در طول تاریخ، زیسته‌است. البته مانند بسیاری از افراد معروف دیگر، وقایع زندگی او نیز دستخوش تحریف شده یا فراموش گردیده‌است. در این نوشته تلاش می‌شود که به لایه‌هایی عمیق‌تر از زندگی او نفوذ شود. با خواندن این نوشته و بررسی این زوایا، به همه‌ی ما اثبات خواهد شد که انیشتین هنوز ظرفیت‌ش را دارد که ما را کاملاً شگفت‌زده کند.

یک «معمای انیشتینی» هم در این نوشته مطرح می‌شود که هوش خوانندگان را محک بزنیم. نیازی نیست که لزوماً فیزیک بدانید یا مدرکی دانشگاهی داشته‌باشید. فقط مهم این است که بدانیم چه کسی می‌تواند به جواب آخر می‌رسد و این‌که آیا شما جزو آن ۲٪ از انسان‌هایی هستید که می‌توانند این معما را حل کنند… یا نه!

1- تألیف نظریه‌ی نسبیت عام او باعث بروز اختلاف شد

با مطرح شدن نظریه‌ی نسبیت عام توسط انیشتین، مجادلاتی که امروزه از آن ها کمتر شنیده‌ایم رخ داد که او را متهم به سرقت علمی از دانشمندی آلمانی به نام «دیوید هیلبرت» می‌نمود. ماجرا از جایی آغاز شد که هیلبرت ادعا نمود که زودتر از انیشتین به این نظریه آگاه شده و انیشتین بدون ذکر نام او، کارهای او را کپی کرده‌است.

در ابتدا بیشترِ مردم این موضوع را باور کردند که هیلبرت و انیشتین بطور جداگانه روی این موضوع مطالعه کرده اند و هیلبرت ۵ روز زودتر از انیشتین، مقاله‌ای را با معادلات صحیح آماده‌ی چاپ کرده‌است. اما بررسی دانشمندان نشان داد که اتفاقاً این آقای هیلبرت است که در جاهایی از انیشتین کپی‌برداری کرده، آن هم بدون ذکر نامی از او.

ظاهراً هیلبرت در فرستادن نسخه‌ی اولیه‌ی مقاله‌‌اش، یک مرحله‌ی بسیار مهم را در اثبات فراموش کرده بود که منجر به این می‌شد که نظریه غلط از کار در بیاید. وقتی چند ماه بعد مقاله‌ی آقای هیلبرت چاپ شد، او متوجه آن گام اساسی شد و اصلاح‌ش کرد و مقاله‌اش را به چاپ رساند، اما چه سود که انیشتین زودتر راه درست را رفته‌بود و مدت‌ها قبل مقاله‌اش را چاپ کرده‌بود!

2- انیشتین در دبیرستان مردود نشد!

انیشتین در دبیرستان مردود نشد. در حقیقت او آن‌قدر در ریاضیات هوشمند بود که درس حساب دیفرانسیل را در ۱۲ سالگی خواند، یعنی سه سال زودتر از زمان معمول. او در ۱۵ سالگی مقاله‌ای نوشت که بعدها اساس و پایه‌ی کارش در نظریه‌ی نسبیت گردید.

این افسانه که او در زمان دبیرستان مردود شده‌است، بخاطر تفاوت در سیستم نمره‌دهی بین دبیرستان‌های آلمان و سوییس، بر سر زبان‌ها افتاد. انیشتین از مدرسه‌ای آلمانی به مدرسه‌ی انتون در آرگائوی سوییس رفت. سیستم نمره‌ی ۱ تا ۶ (A تاF) که در مدرسه‌های آلمان معمول بود، مفهومی برعکس در مدرسه‌ی سوییسی یافت. به این صورت که ۱ کمترین نمره و ۶ بالاترین نمره بود.

بهرحال انیشتین در امتحان ورودیِ کالج مردود شد. قبل از ورود او به دبیرستان کانتون که داستان مردود شدن‌ش از آن‌جا آغاز شد، او در امتحان ورودیِ مدرسه فدرال پلی‌تکنیک سوییس شرکت کرد. انیشتین در امتحان درس‌های فیزیک و ریاضی عملکردی درخشان داشت، اما در چند درس غیرعلمی نمرات بسیار ضعیفی کسب کرد، بالاخص در درس زبان فرانسه!

3- اختراعات انیشتین

انیشتین در طول عمر خود چندین اختراع ثبت نمود، از جمله یخچال انیشتین که آن را با همراهی دوست و همکار فیزیکدان‌ش، «لئو زیلارد»، ساخت. برخلاف یخچال‌های معمولی، یخچال انیشتین از الکتریسیته استفاده نمی‌کرد و به‌جای آن، غذا را طی یک فرآیند جذب خنک می‌نمود که از تغییر فشار مابین گازها و مایعات در اتاقک نگهداری غذا بهره می‌برد و درجه‌ی حرارت را در آن محیط برای نگهداری غذا کاهش می‌داد.

انگیزه‌ی انیشتین در اختراع این یخچال، شنبدن خبر مرگ خانواده‌ای آلمانی در اثر استنشاق گازهای سمی نشت‌کرده از یک یخچال معمولی بود. در سال‌های قرن نوزدهم، احتمال این وجود داشت که روش مهر و موم کردنِ کمپرسورهای مکانیکی یخچال‌ها معیوب باشد و گازهای سمی دی‌اکسید گوگرد و متیل کلرید به بیرون نشت نماید.

البته انیشتین یک پمپ و یک بلوز هم اختراع کرد. بلوز از دو مجموعه‌ی دکمه تشکسل شده‌بود که موازی با یکدیگر دوخته شده‌بودند. با بستن یک سری از دکمه‌ها لباس کاملاً اندازه‌ی فردی که اندامی متناسب داشت می‌شد و با بستن گروه دیگر دکمه‌ها، لباس برای افراد چاق‌تر مناسب می‌بود. بنابراین اگر فردی با اندام متناسب بلوز انیشتین را می‌خرید و در گذر زمان چاق می‌شد، یا آن که فردی چاق بلوز را تهیه می‌کرد و بعد از مدتی لاغر می‌شد، دیگر نیازی به خرید بلوز تازه نداشت و فقط کافی بود که از ردیف دوم دکمه‌ها استفاده کنند!

4- راه گریزی که می‌توانست ایالات متحده را به یک حکومت دیکتاتوری تبدیل نماید

«کورت گودل» یکی از دانشمندانی بود که با استیلای نازی‌ها بر آلمان در طول جنگ جهانی دوم، از این کشور به آمریکا گریخت. برخلاف انیشتین، گودل برای کسبِ حق شهروندی در امریکا مرارت‌های فراوانی را متحمل شد. وقتی بالاخره گودل برای مصاحبه‌ی گرفتن حق شهروندی دعوت شد، نیاز به دو شاهد داشت که رفتار او را تأیید نمایند. گودل به همراه دوستان خود «اسکار مورگِن‌اشترن» و انیشتین برای مصاحبه رفت.

گودل برای شرکت در مصاحبه مطالعات بسیاری انجام شده‌بود و جلسه توسط قاضی «فیلیپ فورمن» برگزار می‌شد که تصادفاً یکی از دوستان انیشتین بود. وقتی فورمن اظهار داشت که ایالات متحده‌ی آمریکا دارای حکومتی دیکتاتوری نیست و هرگز هم احتمال ایجاد دیکتاتوری در آن وجود ندارد، گودل نتوانست جلوی زبان خود را بگیرد و مخالفت کرد و گفت اتفاقاً راه گریزی در قانون اساسیِ این کشور وجود دارد که می‌تواند ایالات متحده را دارای یک حکومت دیکتاتوری نماید.

گودل می‌خواست بیشتر توضیح دهد اما انیشتین میان حرف‌هایش پرید چرا که احتمال می‌داد گفتن آن حرف‌ها، شانس کسب شهروندیِ دوست‌ش را از بین ببرد. اتفاقاً قاضی فورمن از گودل خواست تا حرف‌های‌ش را ادامه بدهد و با پایان این مصاحبه، گودل حق شهروندی آمریکا را کسب نمود!

این موضوع تنها در خاطرات مورگن‌اشترن آمده‌است. با این‌حال او متأسفانه بخش هیجان‌انگیزِ ماجرا را از قلم انداخته‌است و از آن راه گریز که می توانست آمریکا را مبدل به یک دیکتاتوری نماید، سخنی به میان نیاورده. هیچ‌کس دقیقاً نمی‌داند این راه گریز در کجای قانون اساسی آمریکا آمده‌است اما حدس زده می‌شود که منظور گودل، «بخش پنجم» باشد، که درباره‌ی اصلاحات در قانون اساسی است. این احتمال وجود دارد که اصلاحات خاصی، به نابودیِ کامل قانون اساسی بیانجامد.

5- FBI باور داشت که انیشتین، جاسوس شوروی است!

FBI انیشتین را از سال ۱۹۳۳ که وارد آمریکا شد تا سال ۱۹۵۵ که فوت نمود، تحت نظر داشت. آن‌ها اغلب مکالمات تلفنی او را شنود می‌کردند، نامه‌های‌ش را رهگیری می‌نمودند و در سطل زباله‌ی او دنبال مدرکی می گشتند که نشان از همکاری او با گروه‌های خرابکار یا فعالیتی مبنی بر جاسوسی برای شوروی باشد! حتی یک‌بار FBI با خدمات مهاجرت و تابعیت همکاری کرد تا دلیلی باید که او را اخراج نمایند. آن‌ها باور داشتند که انیشتین یک فرد رادیکال دولتی یا کمونیست باشد و این تردید، از دیدگاه‌های سیاسیِ او و پیوندهای‌ش با گروه‌های ضدجنگ و حامی حقوق بشر نشأت گرفته‌بود.

پیش از ورود انیشتین به خاک امریکا، گروه زنان میهن‌پرست نامه‌ای ۱۶ صفحه‌ای به وزارت امور خارجه‌ی آمریکا نوشتند و مراتب اعتراض خود را درباره‌ی ورود او به خاک سرزمین‌شان، اعلام نموده بودند. آن ها در بخشی از نامه‌شان اظهار داشته بودند که حتی جوزف استالین نسبت به انیشتین، با گروه‌های کمونیستی محدودتری در ارتباط است!

بنابراین وزارت خارجه‌ی امریکا قبل از صدور ویزای انیشتین، وی را مورد یک بازجویی گسترده درباره‌ی عقاید سیاسی‌اش قرار داد. انیشتین که بسیار خشمگین شده‌بود گفت مردم آمریکا برای ان که او به این کشور بیاید، به او التماس کرده‌بودند و او به هیچ‌وجه تحمل نمی کند که با او مانند یک مظنون برخورد شود. بعد از اخذ ویزا و حق شهروندی، انیشتین با وجود آن که می دانست تحت نظر است، در آمریکا ماند. حتی او به یکی از سفرای لهستان گفته‌بود که مکالمه‌ی تلفنی آن‌ها مخفیانه ضبط می‌شود.

6- انیشتین از همکاری‌اش در ساخت بمب اتمی پشیمان بود

انیشتین هرگز مستقیماً در پروژه‌ی منهتن، که مربوط به ساخت اولین بمب‌های اتمی آمریکا در طی جنگ جهانی دوم بود، شرکت نکرد. حتی اگر خودش هم می خواست شرکت کند، مطمئناً طی پاکسازی‌های فوق‌امنیتی رد می شد. حتی دانشمندانی که در این پروژه همکاری می کردند، از دیدار با وی منع شده‌بودند.

می‌توان گفت تنها جایی که انیشتین درگیر پروژه شد، آن‌جایی بود که طی نامه‌ای به «فرانکلین روزولت» لزوم دستیابی به بمب اتمی را یادآوری کرده‌بود. او زمانی این نامه را همراه با لئو زیلارد فیزیکدان برای روزولت نوشت که دانست دانشمندان آلمانی به فرآیند شکستن اتم‌های اورانیوم پی برده‌اند.

با آن‌که انیشتین کاملاً به نتایج بسیار ویران‌گر بمب اتمی آگاه بود، انیشتین خود را ملزم به دخالت دانست، چرا که وحشت داشت که ابتدا آلمانی ها به بمب اتمی دست یابند. با این وجود در نهایت امضا کردن آن نامه، به پشیمانی انیشتین انجامید. می‌گویند وقتی که برای اولین بار به انیشتین خبر دادند که آمریکا بمب اتمی نخست را روی هیروشیما انداخته، او گفت «وای بر من!» او بعدها اعتراف کرد که اگر می‌دانست آلمانی‌ها نمی‌توانند بمب اتمی بسازند، هرگز آن نامه را امضا نمی‌کرد.

7- ادوارد انیشتین

ادوارد، پسر دوم انیشتین از همسرش میلِوا ماریچ بود که در سال ۱۹۱۰ متولد شد. ادوارد که در کودکی با نام «تِه‌تِه» یا «تِه‌تِل» خوانده می‌شد، اغلب در کودکی بیمار می‌شد و در ۲۰ سالگی هم مبتلا به اسکیزوفرنی گردید. میلوا در سال ۱۹۱۹ از انیشتین جدا شد. ابتدا وظیفه‌ی سرپرستی ادوارد با میلوا بود اما بعداً او را به یک آسایشگاه روانی سپرد.

انیشتین از این‌که شنید پسرش به بیماری روانی مبتلا شده اصلاً تعجب نکرد. خواهر میلوا هم به اسکیزوفرنی مبتلا بود و ته‌ته اغلب رفتارهایی را نشان می‌داد که می‌توانست نشانه‌ای مبنی بر ابتلای او باشد. انیشتین یک سال پس از آن که ادوارد در بیمارستان بستری شد، به امریکا گریخت. در حالی‌که تا زمانی که در اروپا زندگی می‌کرد مدام با پسران‌ش ملاقات داشت، پس از مهاجرت به آمریکا مجبور شد به نامه‌نگاری با آن ها قناعت کند.

نامه‌هایی که انیشتین برای ادوارد نوشته، به تعدادی محدود هستند اماد همگی آن‌ها مضمونی تشویق‌کننده دارند. در یکی از نام‌ه‌ها او مردم را به دریا تشبیه می‌کند که گاه می‌توانند«متعادل و دوستانه» باشند و گاه «طوفانی و مزوّر». او در آن نامه اظهار امیدواری کرده که بتواند پسرش را در بهار آینده ببیند. متأسفانه جنگ جهانی هم تمام شد، اما انیشتین دیگر نتوانست ته‌ته را ببیند.

پس از آن‌که میلوا در سال ۱۹۴۸ فوت کرد، ته‌ته تا ۹ سال بعد از آن هم در بیمارستان روانی بستری ماند. البته ته‌ته به مدت ۸ سال با یک خانواده زندگی کرد اما وقتی مادر خانواده‌ای که او را پذیرفته بودند بیمار شد، مجدداً به بیمارستان ارجاع داده‌شد. ته‌ه در سال ۱۹۶۵ و تقریباً ۱۰ سال پس از پدر نام‌آورش، فوت کرد.

8- انیشتین عاشق استعمال دخانیات بود

به نظر می‌رسد انیشتین در طول زندگی‌اش به دو چیز بیش از همه عشق می‌ورزید: ویولن‌ش و پیپ‌ش! او یک‌بار اظهار نموده‌بود که باور دارداستعمال دخانیات برای حفظ آرامش و «قضاوت عینی» در انسان‌ها ضروری است. وقتی پزشک‌ش به او گفت که باید این عادت مضر را ترک نماید، انیشتین پیپ‌ش را در دهان گذاشت و شروع به کشیدن‌ش کرد! گاهی اوقات او ته‌سیگارها را از خیابان جمع می‌کرد و در پیپ‌ش می‌ریخت تا آن‌ها را بکشد!

انیشتین عضو مادام‌العمر باشگاه استعمال‌کنندگان پیپ در مونت‌رئال بود. حتی در یکی از گردش‌های‌ش با قایق از آن بیرون پرت شد، اما موفق شد که پیپ عزیزش را سالم نگه دارد. به جز بسیاری از مقالات و نامه‌ها، پیپ انیشتین تنها وسیله‌ی بسیار شخصی اوست که امروزه از وی به یادگار داریم. او پیپ خود را به «جینا پلانگوئیَن»، مجسمه‌ساز، دوست و فردی که استخدام شده‌بود تا مجسمه‌ی نیم‌تنه‌ی انیشتین را بسازد، بخشید.

10- بزرگ‌ترین اشتباه انیشتین

درست است که انیشتین دانشمندی نابغه بود، اما کامل هم نبود. در حقیقت در مسیر اثبات فرمول معروف‌ش، او مرتکب حداقل ۷ اشتباه شد، اما در سال ۱۹۱۷ او کاری کرد که خودش از آن به عنوان بزرگ‌ترین خطای‌ش از آن نام می‌برد: او ثابت کیهانی را که با حرف یونانی لامبدا نشان داده‌می‌شد در معادلات نسبیت عام خود وارد نمود. لامبدا نشان‌دهنده‌ی نیروی مقابله‌کننده با جاذبه‌ی گرانش است. او از آن جهت لامبدا را وارد معادلات خود کرد که در آن زمان، اغلب دانشمندان باور داشتند که جهان، ثابت است.

بعداً انیشتین با دانستن این‌که فرضیات قیبلی‌اش صحیح است و جهان در واقع در حال انبساط است، این ثابت را از معادلات‌ش حذف نمود. البته در سال ۲۰۱۰ دانشمندان دریافتند که آن معادلات با فرض وجود لامبدا، صحیح است. آن‌ها باور دارند که لامبدا، نماینده‌ی «انرژی تاریک» است که نیرویی تئوریک به شمار می‌رود که با جاذبه مقابله می‌نماید و منجر به انبساط جهان ما با سرعتی افزاینده می‌گردد.

معمای انیشتین: چه کسی صاحب ماهی است؟!

معمای انیشتین یا معمای زِبرا، یک تست هوش است که گفته می‌شود انیشتین آن را ابداع نمود تا از شور و شوق دانشجویان برای آن‌که او را به عنوان استاد راهنمای خود انتخاب کنند، بکاهد. البته شواهد چندانی که ثابت کند واقعاً این معما توسط انیشتین ابداع شده، وجود ندارد. گفته می‌شود که جواب ۹۸٪ مردم به این سئوال، اشتباه است. اما متن معما:

در کنار جاده‌ای، ۵ خانه در کنار هم قرار دارند. هر خانه رنگ و صاحبی متفاوت از دیگری دارد. صاحب هر خانه سلیقه‌ای متفوات با آن دیگری دارد، که شامل نوع حیوان خانگی، نوشیدنی مورد علاقه و برند سیگار می‌شود. در ضمن هر یک از این آقایان هم دارای ملیتی متفاوت از دیگری هستند.

مرد سوئدی سگ دارد، مرد آلمانی سیگار پرینس می کشد. خانه‌ی سبز در سمت چپ خانه‌ی سفیدرنگ قرار دارد. مردی که سیگار مسترز آبی می‌کشد، به آبجو هم علاقمند است. مرد دانمارکی چای می‌نوشد. صاحب خانه‌ی زرد سیگار دانهیل می‌کشد. مرد نروژی صاحبِ خانه‌ی اولی است. صاحب خانه‌ی سبز قهوه می‌نوشد. مرد بریتانیایی در خانه‌ی قرمز زندگی می‌کند. فردی که در خانه‌ی وسطی زندگی می‌کند شیر می‌نوشد. آن که سیگار بلِند می‌کشد، در همسایگی فردی زندگی‌ می‌کند که گربه دارد. مردی که سیگار پال‌مال می‌کشد پرنده نگه می‌دارد. مرد نروژی کنار خانه‌ی آبی زندگی می‌کند. در ضمن مردی که سیگار بلند می‌کشد در همسایگی فردی زندگی می‌کند که آب می‌نوشد. مردی که در کنار آن همسایه که سیگار دانهیل می‌کشد زندگی می‌کند، اسب پرورش می‌دهد.

حالا چه کسی صاحب ماهی است؟!

اول جواب‌های‌تان را در قسمت کامنت‌ها برای‌مان بنویسید. جواب درست را سه روز پس از انتشار پست، در پی‌نوشت منتشر می‌کنیم.

منبع