عمارت شهرداریدر سال 1314 شمسی در محل گورستان متروک و مخروبه کوی نوبر با نظارت مهندسان آلمانی در زمان ریاست شهرداری حاج ارفع الملک جلیلی بنا گردید. این ساختمان دارای یک برج ساعت چهار صفحه ای است که با طنین موزون زنگ هایش هر 15 دقیقه یک بار، گذشت زمان را به گوش مردم تبریز می رساند. نمای خارجی تالار شهرداری تبریز از سنگ تراشیده بوده و نقشه ساختمان آن با نمونه ساختمان های کشور آلمان قبل از جنگ جهانی دوم مطابقت دارد. این بنا در وسط شهر تبریز و در میدانی موسوم به میدان ساعت واقع شده و در حال حاضر تمام امور عمرانی شهر و امور اداری شهرداری تبریز در این تالار و عمارت متمرکز است.
ربع رشیدیخواجه رشید‌الدین فضل‌الله همدانی اواخر قرن هفتم و اوائل قرن هشتم هجری قمری، زمان غازان خان ایلخانی به وزارت رسید. دوران وزارت او از حساس‌ترین دوره‌های فرهنگی و سیاسی تاریخ ایران است. خواجه رشید‌الدین برای ساماندهی، تمرکز و تداوم تحقیقات و فعالیت‌های فرهنگی و علمی یک مجموعه بزرگ علمی، آموزشی و پژوهشی به نام «ربع رشیدی» تأسیس کرد. این مجموعه به صورت شهرکی علمی در حومه شهر تبریز ساخته شد. خواجه رشید‌الدین در پایتخت ایلخانیان و در گذرگاه کاروان‌های خاور و باختر یکی از بزرگترین تأسیسات روزگار کهن را پدید آورد؛ شهری کوچک شامل کتابخانه، مدرسه، مسجد، دارالایتام، گرمابه، مهمانسرا، بیمارستان، مدارس عالی، پرورشگاه و کارگاه‌های صنعتی. او برای تأمین پشتوانه مالی برای اداره این مؤسسات بزرگ، دارایی و املاک زیادی را وقف «ربع رشیدی» کرد. این موقوفات عمدتاً در ایران قدیم، بخش‌هایی از عراق، افغانستان، گرجستان، ولایت روم، آذربایجان و سوریه بودند.
وقف نامه ربع رشیدیخواجه رشید‌الدین برای ساماندهی اداره «ربع رشیدی» و موقوفات آن وقف‌نامه‌ای تنظیم کرد. او در این وقف‌نامه اطلاعاتی دقیق و مستند درباره شیوه فعالیت‌های علمی، آموزشی، تشکیلات ربع، اوضاع فرهنگی آن عصر، ارزش خدمات خواجه در پیشبرد و توسعه امور فرهنگی و آموزشی و نکاتی درباره احوال شخصی‌اش نوشته است. این نسخه به خط خود خواجه رشید‌الدین فضل‌الله همدانی و قسمتی از آن نیز به خط حاکم آن زمان تبریز است که فقط یک نسخه از آن در تمام جهان وجود دارد. بر اصالت این نسخه علما، دانشمندان و دیوانیان زیادی از جمله علامه حلی (648- 726 ق) گواهی داده‌اند. «وقف‌نامه ربع رشیدی» نظم خاصی دارد که فهرست جامعی از موقوفات، هزینه‌ها و برنامه‌های اداری و مالی را تبیین می‌کند و به دلیل گستره وسیع موقوفات و ارزش والای آنها از اهمیت جهانی برخوردار است. این وقف‌نامه در دوره‌های گوناگون تاریخی الگوی تنظیم وقف‌نامه‌های معتبر بوده است. نسخه اصلی این وقف‌نامه 382 صفحه دارد و جنس کاغذ آن خانبالغ است و اکنون در کتابخانه مرکزی تبریز نگهداری و محافظت می‌شود. این نسخه تا سال 1348 شمسی در دست بازماندگان حاجی ذکاءالدوله سراجمیر، ساکن تبریز بود. انجمن آثار ملی در همان سال آن را از خانواده ذکاءالدوله خرید. پس از آن از روی این نسخه عکسبرداری شد و سال 1350 شمسی در هزار نسخه منتشر شد. نام اصلی این وقف‌نامه «اوقفیه الرشیدیه بخط الواقف فی بیان شرایط امور الوقف و المصارف» که با آب طلا و به خط ثلث نوشته شده است. گفته می‌شود برای نگهداری این نسخه منحصر به فرد تمام شرایط لازم از جمله دوربین مدار بسته و حفاظت الکترومغناطیسی فراهم شده و درجه حرارت و رطوبت نسبی متناسب با نسخ خطی نیز در نظر گرفته شده است. «وقف‌نامه ربع رشیدی» خرداد سال 1386در حافظه جهانی به ثبت رسید. اما «ربع رشیدی» پس از قتل خواجه رشید‌الدین فضل‌الله همدانی غارت و ویران شد. خرابه‌ها و بناهای نیمه ویران «ربع رشیدی» تا قرن یازدهم که اولیاء چلپی و شاردن در سفرنامه خود از آن یاد کرده‌اند، وجود داشته و اکنون نیز آثاری از آن دیده می‌شود.
ارگ علیشاهارک علیشاه یکی از بناهای مهم و عظیم به جا مانده از دوره ایلخانی است و به وسیله تاج الدین علیشاه جیلان تبریزی، طی هشت سال و در فاصله سال های 716 تا 724 هجری قمری ساخته شد. البته ارک علیشاه برخی کاربردهای دیگر نیز در طول تاریخ داشته است. به هر حال امروزه تنها بخشی از دیوارهای عظیم و محراب بسیار بلند شبستان جنوبی این مسجد بر جای مانده است که خود موید شکوه و آبادانی آن در گذشته است. دیوارهای موجود در حقیقت تشکیل دهنده ایوان طاق پوش و حمال طاقی استوانه‌ای عظیمی بوده است که فضای به وجود آمده به عنوان شبستان و عنصر اصلی مسجد علیشاه به شمار می‌رفته است. ارک تبریز و محوطه باستانی آن در سال 1310 شمسی در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. موقعیت مکان این بنا در خیابان امام تقاطع خیابان فردوسی جنب مصلای تبریز می باشد.
برج آتش نشانی (برج یانقین)برج آتش‌نشانی تبریز یا همان برج یانقین از ارتفاع 23 متری برخوردار بوده و همزمان با ایجاد اولین آتش‌نشانی کشور احداث شده است. از این برج مدور به منظور دیده‌بانی استفاده می‌شد تا اگر در نقطه‌ای از شهر حریقی روی داد، مأمورین آتش‌نشانی برای اطفای آتش در آنجا حاضر شوند. قدمت برج یانقین به بیش از صد سال می‌رسد. موقعیت این بنا در خیابان خاقانی تقاطع خیابان مدرس می باشد.
برج خلعت پوشاناین بنا در ده کیلومتری جاده تبریز- تهران قرار دارد که این برج آجری منشوری به برج خلعت پوشان مشهور است. این بنا در اواخر دوره صفویه احداث شده است. در زمان قاجار خلعت اهدایی شاهان برای حاکمان آذربایجان در این برج بر دوش آنها انداخته می شد. برج سه طبقه است. طبقه اول و دوم سرپوشیده و طبقه سوم بدون سقف است. آخرین مراسم خلعت پوشان در سال 1330 ه. ق در زمان حکمرانی صمدخان مراغه ای انجام گرفته است. در سال های اخیر دانشگاه تبریز این بنا را مرمت کرده است.
پل آجی چایاین پل که در دوره صفوی که بر روی آجی چای (تلخه رود) واقع شده است. یکی از پل‌های مهم و تاریخی شهر تبریز و تنها گذرگاه ایران به غرب و بخشی از مسیر جاده ابریشم بوده است. این پل دارای 16 دهنه به شکل هلالی و جناغی و طول 100 متر و عرض 5 متر است و اولین بار در سفرنامه متعلق به ونیزی‌ها در دوره شاه اسماعیل صفوی از آن یاد شده است. پل آجی چای در دوره عباس میرزا، توسط حاج سیدحسین تاجر تبریزی تعمیر شده است و واقعه تاریخی مقاومت پنج تن از سربازان گمنام تبریزی در مقابل ارتش روس در این محل اتفاق افتاده است. موقعیت این بنا در ورودی جاده تبریز- مرند می باشد.
پل سنگیاین پل که از آثار دوره قاجاریه به شمار می‌رود، دارای چهار دهنه سنگی به شکل هلالی بوده و در دوره مشروطه یکی از محل‌های تلاقی و نبرد نیروهای محمد علی شاه قاجار و باقرخان (سالار ملی) بوده است. موقعیت این بنا در خیابان چایکنار می باشد.
پل قاریاین پل در دوره قاجار ساخته شده و در آثار ملی به ثبت رسیده است. شمس‌العماره (استانداری فعلی) را به بخش شمالی شهر وصل می‌کند، با مصالح آجری و طاقهای هلالی شکل و سرستون‌های کله قوچی بر روی میدان چایی (مهرانرود) ساخته شده و از جمله پرترددترین پل‌های شهر تبریز بوده است. بانی این بنا پیرزنی بوده است که هزینه سفر خود به مکه مکرمه را وقف ساخته شدن این پل کرده است و از این رو به قاری کورپوسو به معنای پل پیرزن مشهور شده است. در سال 1327 به موازات این پل، پل دیگری برای تسهیل رفت و آمد میان دو سمت ایجاد شده است. موقعیت این بنا در میدان چایی واقع در خیابان چایکنار می باشد.
مسجد کبودمسجد جهان شاه یا مسجد کبود تبریز (گؤی مسجد) بنا به دستور ابوالمظفر جهانشاه بن قره یوسف که از سلسله ترکمان قره قویونلو بنا شده است که در سال 870 هجری بنای آن به همت و نظارت جان بیگ خاتون (زن جهانشاه بن قرا یوسف قره قویونلو) پایان یافت. این بنا از شاهکارهای هنر معماری اسلامی و ملقب به فیروزه جهان اسلام است و با کاشی‌های معرق فیروزه‌ای و لاجوردی با انواع خطوط ثلث، نستعلیق، نسخ و طرحهای بدیع مهندسی و اسلیمی تزئین شده است. این مسجد در زلزله 1193 ه . ق ویران و در سال‌های 1318 و 1345 ه.ش مرمت و بازسازی آن به اهتمام زنده یاد استاد رضا معماران انجام گرفت. گنبد آجری مسجد کبود از بزرگترین ساخته‌های آجری معماران اسلامی قرن نهم هجری است که ادامه معماری عصر ایلخانی به حساب می‌آید. موقعیت این بنا در خیابان امام مابین میدان ساعت و چهارراه شهید بهشتی (منصور) می باشد.
مسجد مقبره تبریزاین بنا که در دوره صفوی ساخته شده است، نه ستون سنگی خوش تراش دارد، گنبدهایش بلند و ضربی است. در زلزله 1193 سقف آن فرو ریخته و بعداَ ساخته شده است. این کار توسط مرحوم میرزا مهدی قاضی طباطبائی انجام پذیرفته وچون مقبره خودشان در آنجاست به نام مسجد مقبره خوانده شده است. آیت ا... شهید سید محمد علی قاضی طباطبائی نیز در همین مسجد قرار دارد. این مسجد قبلاً به نام «مسجد شاه» معروف بود. موقعیت این بنا در خیابان دارایی اول بازار کفاشان می باشد.
مسجد ثقه الاسلاماین مسجد که در دوره قاجار و در سال 1265 ه ش تکمیل شد و امامت آن با مرحوم میرزا محمد شفیع ثقه الاسلام پیشوای شیعه (جد مرحوم ثقه الاسلام شهید) بود. در سال 1291 ه ش از طرف شرقی مسجد یک طاق به مسجد افزوده شد و مسجد زمستانی دیگر در جانب شرقی مسجد احداث کردند و در سال 1310 ه ش آقای ثقه الاسلام به واسطه شکست فاحشی که در آن طاقهای جدیدالاحداث و مسجد زمستانی واقع شده بود مجدداً این فضاها را برداشته و به وسعت مسجد افزودند. در حال حاضر این مسجد با بیست ستون سنگی و سی و چهار گنبد آجری یکی از بزرگترین مساجد تبریز می‌باشد. موقعیت این بنا در خیابان دارایی جنب صاحب الامر واقع شده است.
مسجد جامعتاریخ ساخت مسجد جامع تبریز که در آخر بازار تبریز و ضلع جنوبی صحن مدرسه طالبیه و مابین مساجد اسماعیل خال اوغلی و آلچاق مچید قرار گرفته است در دوره سلجوقی می باشد. در اثر زلزله نیمه اول و دوم قرن 12 هجری چند طاق این مسجد شکست و فرو ریخت و بعداً بوسیله احدخان و پسر او حسین قلی خان دنبلی مرمت و تجدید بنا گردید. حاج طالب خان تبریزی بانی مدرسه طالبیه تبریز در 1087 هجری در وقف نامه مدرسه از این مسجد به نام مسجد کبیر تبریز نام برده است. در اوایل قرن معاصر شمسی، حاج محمد باقر کلکته‌چی تعمیرات عمده‌ای را در این مسجد انجام داده است. موقعیت این بنا در خیابان شهید مطهری (راسته کوچه) می باشد.
مقبره الشعراوجود قبرستان عرفا و شعرا در محله سرخاب تبریز همواره در اکثر منابع ذکر شده است. قدیمی‌ترین تذکره فارسی که در آن شرح حال شعرا آمده و نامی از مقبرة‌الشعرا هم برده شده نزهة‌القلوب حمد‌اله مستوفی است که در سال 740 ه.ق تألیف یافته است. مقبرة‌الشعرا مدفن بیش از 400 تن از شاعران، عارفان، دانشمندان و ادیبان نام‌آور ایران است. موقعیت این بنا در خیابان ثقة‌الاسلام ضلع شرقی بقعه سید حمزه واقع شده است.
مقبره دوکمالاین بنا در محله بیلانکوه تبریز در میان باغی مشجر و بنایی متین و زیبا دو تن از بزرگان ادب و هنر کشورمان واقع شده است. کمال‌الدین مسعود خجندی از شعرای معروف قرن هشتم و نهم هجری و کمال‌الدین بهزاد معروفترین نقاش مینیاتوریست قرن دهم هجری می باشد. مقابر یاد شده در سال 1338 توسط فرهنگ دوستان کنجکاو شهر تبریز کشف و بعد ها به همّت انجمن آثار ملی مرمّت و لوحه یادبود درآن نصب گردید. درسال‌های اخیر نیز اقدامات استحفاظی از طریق سازمان میراث فرهنگی استان درمقابر یادشده انجام گرفته است.
بقعه عون بن علیاین بقعه در دوره ایلخانی و بر فراز بلندترین قله کوه سرخاب واقع شده است. سنگ بنا شیوه ایلخانی دارد. در زمان تسلط عثمانی ویران شده در زمان شاه عباس تجدید بنا یافته است. در زلزله های 1134 و 1193 دوباره ویران شده آخرین بار در 1342 قمری تعمیر شده است. اخیرا” نیز تعمیرات جزیی در آن انجام یافته و راهرو پشت آن به اتاق کوهنوردی تبدیل شده است. بنا به روایتی مقبره دو تن از اولاد حضرت علی (ع) عو علی و زین علی در آنجاست.
حمام نوبراین حمام که در دوره قاجار ساخته شده است، سابقاً به نام حمام وزیر خوانده می‌شد و به دلیل نزدیکی به دروازه نوبر که یکی از نه دروازه تاریخی تبریز بوده به نام حمام نوبر مشهور شده است. این بنا توسط استاد بالا کاظم در اواخر دوره قاجار ساخته شده است. موقعیت این بنا در خیابان امام خمینی نبش خیابان تربیت می باشد.
بازار تبریزبازار تبریز که در دوره سلجوقی بنا شده است، بزرگترین بازار سرپوشیده آجری جهان و یکی از شاهکارهای معماری ایرانی است. این بازار در سال ۱۱۹۳ هجری قمری بر اثر زلزله با خاک یکسان شد، اما طولی نکشید که به همت مردم شهر بازسازی شد. شهر تبریز به مناسبت قرار گرفتن در مسیر جاده ابریشم از دیرباز مرکز مبادله کالا میان خاور دور و اروپا بوده و وصف بازار‌های آن در خاطرات بسیاری از بازرگانان و جهانگردان آمده است. مجموعه بازار تاریخی تبریز به عنوان یازدهمین اثر ثبت جهانی ایران در سی و چهارمین جلسه سازمان یونسکو که در کشور برزیل برگزار شد به عنوان بزرگترین سازه سرپوشیده جهان و بخشی از شاهراه ابریشم به ثبت جهانی رسید. موقعیت این بنا در خیابان جمهوری می باشد.
مدرسه رشدیهحاج میرزا حسن رشدیه تبریزی که در دوره قاجاریه این بنا را ساخته است، نخستین مدرسه را به سبک نوین و بر اساس اصول فنوتیک در تبریز بنیان گذاشت و سپس آموزش و پرورش نوین را در سایر نقاط ایران اشاعه داد. امروزه از برکت مجاهدت‌های وی بیش از 20 میلیون دانش آموز و 2 میلیون دانشجو در سراسر کشور به تحصیل مشغول هستند. بنابه نوشته فریدون کوچرلی «در تمام دنیای اسلام، آذربایجان نخستین خطه‌ای است که تدریس با اصول صوتی در آن آغاز گردیده است.
موزه سنجشدر این موزه که در دوره قاجار بنا شده است، انواع ابزار آلات و ادوات مربوط به سنجش زمان مانند انواع ساعت‌های قدیمی و هنری ساخت کشورهای مختلف، انواع ابزار آلات سنجش وزن از ترازوهای ظریف گرفته تا قپان‌های بزرگ مخصوص سنجش، وسایل اندازه گیری طول و سایر مقیاس‌های دیگر به نمایش گذاشته شده است. این موزه در فضای دل انگیز خانه قدیمی سلماسی بنا شده است. این خانه متعلق به اوایل قاجاریه است و توسط خانواده سلماسی از خانواده های قدیمی تبریز بنا شده است. موقعیت این بنا در خیابان مقصودیه پشت ساختمان شهرداری بن بست سلماسی می باشد.
خانه علی مسیوعلی مسیو یکی از شخصیتهای برجسته و مشهور نهضت مشروطه در آذربایجان بوده و این خانه منسوب به او می باشد. وی یکی از بنیانگذاران دسته مجاهدین تبریز و از رهبران ایشان بوده و همیشه در سختی ها پای مردانگی پیش گزارده و گره از کارها می گشود. در تابستان 1287 ه.ش که رحیم خان به تبریز آمد علی مسیو چون خانه اش در زیر پای سواران او بود از آنجا بیرون آمده و به محله امیرخیز نزد ستارخان رفت. رحیم خان خانه او را به تاراج برد. پسر بزرگ علی مسیو حاجی خان نیز یکی از سردستگان مجاهدان مشروطه بوده است و در جنگ روس از پیشگامان بود و لذا در این جنگ در غیاب او و پدرش علی مسیو که در آن زمان درگذشته بود، دو پسر نوجوان علی مسیو به نامهای حسن و قدیر مورد غضب روسها قرار گرفته و اعدام شدند. موقعیت این بنا در خیابان ارتش جنوبی کوچه صدر بن بست ختایی ها می باشد.
خانه استاد شهریارموزه شهریار در خانه سابق استاد" شهریار" شاعر شهیر ایران که قدمت آن از سال 1286 شروع شده، واقع است. این بنا از طرف شهرداری تبریز به موزه تبدیل شد. در این موزه مجموعه آثار هنری و ادبی و لوازم شخصی شهریار به نمایش در آمده است. بزرگ ترین اثر استاد، کلیات ارزشمند دیوان اشعار او به زبان پارسی و بخشی از آن به زبان ترکی آذری است. معروف ترین بخش از این آثار شهریار ،"کتاب حیدر بابایه سلام"است."سید محمد حسین بهجت تبریزی" معروف به"شهریار"فرزند سید اسماعیل موسوی خشکنابی در سال 1286 شمسی در تبریز چشم به جهانگشود و تحصیلات خود را در تبریز و تهران در رشته طب ادامه داد. استاد شهریار در 82 سال زندگی پرفراز و نشیب خود شهرت بسیاری کسب نمود و کتاب های وی به زبان های مختلف ترجمه گردید. استاد شهریار که یکی از شعرای بزرگ ایران محسوب می شود، در تاریخ 27 شهریور 1367 شمسی به سرای جاوید شتافت و در مقبرة الشعرای تبریز به خاک سپرده شد. موقعیت این بنا در خیابان مقصودیه پشت عمارت شهرداری می باشد.
خانه حیدرزادهعمارت تاریخی واقع در منطقه مقصودیه شهر تبریز است که در سمت جنوب ساختمان شهرداری تبریز قرار دارد. هیچ سند تاریخی مبنی بر زمان احداث این خانه در دست نیست اما تحقیقات نشان می‌دهند که این خانه در حدود سال ۱۸۷۰ توسط حاجی حبیب لک ساخته شده است. این خانه در سال ۱۳۷۸ در فهرست میراث ملی ایران با شماره ۲۵۲۴ به ثبت رسید. خانه حیدر زاده ۹۰۰ متر مساحت دارد و دارای دو طبقه می‌باشد. این خانه دو حیاط اندرونی و بیرونی دارد که بوسیله خانه از یکدیگر جدا شده‌اند. در زیرزمین خانه حیدرزاده حوض خانه‌ای (اتاقی بزرگ با حوض فواره دار کوچکی در وسط آن) قرار دارد که بوسیله آجرها و طاقهای رنگارنگ آراسته شده است. دیگر بخش‌های این خانه بواسطه سالن به یکدیگر متصل شده‌اند. این ساختمان با پنجره‌های چوبی حکاکی شده، شیشه‌های رنگارنگ، آثار آجری و نقاشی‌ها آراسته شده است. اتاق اصلی (شاه‌نشین) این خانه جذابترین اتاق آن است. خانه حیدر زاده در سال ۱۳۸۰ بازسازی شد و هم‌اکنون به عنوان مرکز اطلاع‌رسانی گردشگری استان آذربایجان شرقی و تبریز استفاده می‌شود.
خانه مشروطیتبا توجه به نقش بزرگی که آذربایجان به ویژه مردم تبریز در پیروزی انقلاب مشروطه داشته اند، تأسیس موزه ای برای نگهداری و ارائه آثار و یادگارهای به جای مانده از رهبران بزرگ آن انقلاب و نیز جمع آوری اسناد و مدارک و عکس های مستند مربوط به حوادث انقلاب مشروطه در خانه مشروطه بسیار بجا و شایسته و حتی ضروری بود. بنابراین از سال 1375 کلیه اشیای مربوط به این دوره از تاریخ ایران از موزه آذربایجان و نیز اشیای اهدایی مردم و بازماندگان رهبران و مجاهدین انقلاب مشروطیت فراهم آمد و نخستین پایه این موزه به صورت حاضر را بنا نهاد. موقعیت این بنا در خیابان شهید مطهری روبروی مسجد جامع می باشد.
موزه آذربایجاندر کنار مسجد کبود تبریز بنای بزرگی با ایوان رفیع، مشرف به خیابان امام قرار دارد. این بنا یکی از قدیمی‌ترین موزه‌های درجه اول ایران به شمار می‌رود و به موزه‌ی آذربایجان معروف است. این موزه برای اولین بار در سال 1336 با نمایش 202 قطعه از آثار فرهنگی انتقالی از موزه ایران باستان شروع به کار کرد. ساختمان فعلی موزه از سال 1341 رسماً افتتاح و شروع به کار کرده است. طبقه‌ی زیر زمین این موزه مربوط به آثار استاد احد حسینی است. این موزه از بخش های زیر تشکیل شده است: (باستان شناسی دوران قبل از اسلام)، ( باستان شناسی دوران اسلامی)، (سکه ها، مهرها و سیلندرها). این موزه با مساحت 3000 متر مربع زیربنا و برخورداری از سه تالار نمایش، چند اتاق اداری و کتابخانه یکی از موزه‌های بزرگ کشور محسوب می‌شود. در این موزه حدود 11 هزار قطعه اشیای نفیس باستانی ثبت شده است. موقعیت این بنا در خیابان امام بالاتر از میدان ساعت می باشد.
موزه عصر آهنموزه عصر آهن که مربوط به دوره آهن دو و سه، اواخر هزاره دوم و اوایل هزاره اول قبل از میلاد است شامل چندین اسکلت، جواهر، زینت آلات، لوازم کار و ... هستند که در کنار همین اسکلت ها دفن شده اند. این محل در پی انجام حفاری های انجام گرفته به منظور ساخت پاساژ ابریشم شناسایی شد. حفاری های باستان شناختی در این محوطه از سال 77 آغاز شدکه تا سال 82 ادامه یافت و موزه نیز از سال 82 رسماً افتتاح شد. موقعیت این بنا در خیابان امام جنب مسجد کبود می باشد.
موزه شهرداریموزهای است که در شهر تبریز که در طبقه زیرزمین ساختمان کاخ شهرداری تبریز واقع شده‌است. این موزه که به عنوان نخستین و تنها موزه تاریخ شهرداری‌های ایران مطرح است، پس از کشور چین در ردیف اولین موزه‌های شهرداری‌های جهان نیز قرار دارد. این موزه در سال ۱۳۸۶ و همزمان با یکصدمین سالگرد تاسیس نخستین بلدیه (شهرداری) ایران در تبریز و در ۸۰۰ متر مربع و با هزینه یک میلیارد و صد میلیون ریال راه اندازی شده‌است. موزه شهر تبریز شامل تالارهای مختلفی چون تالار دوربین‌های قدیمی، تالار دفاع مقدس، چاپ و نشر، فرش، هنرهای معاصر، خط و خوشنویسی، تالار حکمت و چندین تالار دیگر است. در این تالار، فرش‌ها و قالی‌هایی با قدمت ۱۱۰ سال به نمایش گذاشته شده‌اند. ۱۲ تخته فرش موجود در این مجموعه مربوط به فرش‌هایی است که از زمان تاسیس عمارت شهرداری تبریز تا سال ۱۳۲۰ به دستور ارفع‌الملک جلیلی بافته شده و به اتمام رسیده‌است. موقعیت این بنا در خیابان امام خمینی میدان ساعت عمارت شهرداری می باشد.
موزه قاجارموزه قاجار در محله ششگلان، یکی از محلات قدیمی تبریز و در یک خانه زیبای قدیمی متعلق به حسنعلی خان امیر نظام گروسی قرار گرفته است و تاریخ احداث آن به اواسط دوره قاجار باز می گردد، قرار گرفته است. عمارت امیر نظام به سبک معماری درون گرا و در دو طبقه با زیر بنای 1500 متر مربع ساخته شده است. این موزه دارای 9 تالار نمایش: سکه های تاریخی، بافته، چینی و آبگینه، خاتم و فلزات، رجال و فرامین، سنگ نوشته ها، اسلحه و آثار معماری و شهرسازی می باشد. موقعیت این بنا در خیابان ششگلان جنب سازمان صنایع و معادن می باشد.
موزه قرآن و کتابتبنای مسجد شاه طهماسب صفوی معروف به مسجد صاحب الامر در شرق میدان صاحب آباد در قلب شهر تبریز در کنار مهران رود قرار دارد. این بنای تاریخی یک گنبد و دو مناره بلند دارد و در ابتدا مسجد ویژه شاه طهماسب اول صفوی بود که در سال 1045 ه.ق به وسیله سپاهیان سلطان مراد چهارم- امپراطور عثمانی- تخریب شد. با توجه به قداست این بنا پس از انجام تغییرات لازم این مکان به عنوان موزه قرآن و کتابت در نظر گرفته شد. در این موزه مجموعه نفیسی از نسخ قرآن مجید مربوط به ادوار مختلف تاریخ و قطعات زیبایی از آثار خوشنویسان بنام ایران به نمایش گذاشته شده است. موقعیت این بنا در خیابان دارائی میدان صاحب الامر بنای صاحب الامر می باشد.
موزه سفالاین موزه که در محل خانه‌ای متعلق به دوره قاجار و در سال 1384 افتتاح شده است، به نمایشگاه آثار سفال زنده‌یاداستاد احمد و عباس قابچی و خانم فریده تطهیرنیا اختصاص یافته است. خاک این سفال‌ها که به روشی استادانه و چیره‌دستانه خلق شده‌اند، از معادن خاک سفید (ترکیبات کائولن) در شهر زنور مرند تأمین شده است. شهر زنور در دامنه کوه آق داغ، مرکز سفالگری با خاک سفید بوده است. خانواده قابچی بیش از هفتاد سال پیش به شهر تبریز مهاجرت کردند و در کارگاهی در محله درب سرخاب به سفالگری مشغول شدند. همچنین در این موزه دوره ها و کارگاه های آموزشی سفالگری و نیز نمایشگاه های موقت هنرمندان سفالگری برگزار می شود. موقعیت این بنا در خیابان شمس تبریزی ایستگاه گرو کوچه صرافلار می باشد.
خانه پروین اعتصامیخانه پروین اعتصامی مربوط به دوره پهلوی اول است و در تبریز خیابان عباسی جنب مسجد میرآقا کوچه ساوجبلاغی پلاک ۶ واقع شده و این اثر در تاریخ ۲۸ اسفند ۱۳۸۵ با شماره ثبت ۱۸۶۸۱ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
خانه بهنامخانه بهنام یا بهنام گنجه‌ای یا قدکی یکی از ساختمانهای تاریخی شهر تبریز است که در اواخر دوران زندیان و اوایل دوران قاجار به عنوان یک خانه مسکونی ساخته شده است. در زمان پادشاهی ناصرالدین شاه قاجار، این خانه نوسازی و با نقاشیهایی تزیین شد. این خانه شامل یک ساختمان اصلی، بعنوان ساختمان قشلاقی و یک ساختمان کوچک بعنوان ساختمان ییلاقی است. مانند بسیاری از خانه‌های قدیمی ایرانی، این خانه دارای دو حیاط اندرونی و بیرونی است. در بازسازی اخیر این خانه، تاکنون چند نگارگری ایرانی فرسکو کشف گردیده است که هم اکنون در حال تعمیر شدن توسط متخصصان است. خانه بهنام بخشی از مدرسه معماری دانشگاه هنر اسلامی تبریز است.
خانه قدکیاین خانه و خانه بهنام و خانه گنجه ای زاده جمعا از کاربری مسکونی به کاربری آموزش عالی تغییر عملکرد داده و جزء مجموعه دانشگاه هنر اسلامی تبریز می باشد و در محور تاریخی و فرهنگی تبریز واقع شده است. بنا متعلق به اواسط دوره قاجاریه بوده و در دو دوره تکمیل شده است و شامل اندرونی و بیرونی است. از سـردر به هشتی و از هشتی به حیاط باغچــه وارد می شود. طنبی بزرگ شرقی- غربی است. پنجره های اروسی آن با شیشه های رنگی به شمال و جنوب باز می شود. ایوان ستوندار در جنوب طنبی رفیع و بلند است. ارتفاع ستونهای ایوان شمالی معادل ارتفاع طنبی است. اتاقهای گوشوار در طرفین طنبی قرار گرفته است. زیر اتاق طنبی حوضخانه است. سقف حوضخانه گنبد با کادربندی آجری و با سکوهای جانبی و حوض سنگی دارای جلوه خاصی است. اندرونی دارای اتاقهایی در اضلاع شرقی و غربی حیاط می باشد. تناسبات معماری، وسعت ساختمان و تنوع طاقها و گنبدها در سقف زیرزمینها جالب توجه است. علاوه بر تناسبات کلیه اندامهای بنا که چشمگیر است، نمای ساختمان دارای انواع طرحهای آجرکاری است. ظرافت اروسی ها، آئینه کاری و گچبری سقف ایوان و تنوع کاربندیهای آجری، آرایش حوض و باغچه و رف بندی اتاق با کیفیت عالی است.
بزرگترین و نخستین مجموعه سورتمه‌سواری شمال‌غرب کشور با مشارکت بخش خصوصی و شهرداری تبریز طراحی و راه‌اندازی شده است. طول مسیر سورتمه تبریز 450 متر می‌باشد که به دو صورت کابین‌های یک و دو‌نفره طراحی شده و چشم‌انداز زیبای تبریز در طول مسیر حرکتی کابین‌ها برای استفاده کنندگان از این مجموعه جذابیت‌های خاص خود را خواهد داشت.
تله کابینفاز اول تله کابین عون بن علی که با مشارکت شهرداری تبریز به عنوان کارفرما، اتاق بازرگانی اسکاندیناوی و ایران به عنوان مجری و شرکت مهندسین مشاور سبزاندیش پایش به عنوان مشاور طرح اجرا شده، بالغ بر 100 میلیارد ریال هزینه در بر داشته و کلیه تجهیزات و امکانات فنی آن از شرکت دوپل مایر اتریش خریداری شده است. بر اساس مطالعات انجام گرفته، طول افقی تله کابین در فاز اول 1450 متر و طول شیب دار آن 1480 متر است و میانگین تغییر ارتفاع پروژه نیز 261 متر پیش بینی شده است. طرح تله کابین عون بن علی با میانگین حداقل 12 و حداکثر 24 کابین طراحی شده و با پیش بینی 6 دکل یا برج، کار جابجایی کابین ها انجام خواهد گرفت. همچنین براساس محاسبات انجام یافته کل زمان سفر در هر مسیر رفت و برگشت از طریق تله کابین در فاصله 4 کیلومتری عون بن علی تا ارتفاعات بالادست سد شهید مدنی 6 دقیقه و 24 ثانیه می باشد و در هر 6 ثانیه نیز یک کابین در رفت و برگشت خواهد بود. علاوه بر این تله کابین مذکور با ظرفیت جابجایی یک هزار مسافر در ساعت طراحی شده و سیستم هدایت آن با قدرت 191 کیلو وات عمل می کند. لازم به ذکر است که با راه‌اندازی تله کابین عون بن علی، این منطقه به یکی از نقاط توریستی و تفریحی تبریز تبدیل و سالانه پذیرای صدها هزار نفر از شهروندان و میهمانان و گردشگران داخلی و خارجی خواهد بود. علاوه بر این وجود طبیعت بکر دامنه های عون بن علی و طرح های جنگل کاری این ارتفاعات با امکانات تفریحی و رفاهی چون رستوران، پارک های تفریحی، شهر بازی و دیگر امکانات، بر جاذبه های این پروژه می افزاید. در حال حاضر شهرداری تبریز به دنبال اجرای سریع فاز دوم تله کابین عون بن علی با مشارکت بخش خصوصی است و مقدمات اجرای فاز دوم این طرح نیز در سال جاری فراهم خواهد شد.
